________________
૩ર૭
લેક દયાનનું ફળ થઈ શકે છે. ત્યારે ઉત્પત્તિ, સ્થીતિ અને લયના ત્રણે ભાગે ઉ. પર દષ્ટિ રાખનારને હર્ષ કે શેક, રાગ કે દ્વેષ, એ માંહીલું કઈ પરાભવ કરી શકતું નથી, કારણકે શરૂઆતથી જ તેની દૃષ્ટિ ત્રણે ભાગો ઉપર સરખી રહેલી છે. એ આદિ અનેક ફાયદાઓ લોકના કે દ્રવ્યના વિચારથી થાય છે.
धर्मध्याने भवेद्भावः क्षायोपशमिकादिकः । लेश्याः क्रमविशुद्धाः स्युः पीतपासिताः पुनः॥१६॥
ધર્મધ્યાનમાં લાપશમિ: આદિ ભાવ હોય છે અને જેમ જેમ તે આગળ વધતું જાય તેમ તેમ અનુક્રમે પીત, પદ્મ અને શુકલેશ્યા વિશુદ્ધ વિશુદ્ધ હોય છે. ૧૬.
કથાનનું ફળ अस्मिन्नितांतवैराग्यव्यतिषंगतरंगिते। जायते देहिनां सौख्यं स्वसंवेद्यमतींद्रियं ॥१७॥
આ ચાર પ્રકારનાં ધ્યાનમાં, અત્યંત વૈરાગ્ય રસના સંગથી તરંગિત થએલા ગીઓને, પોતે અનુભવ કરી શકે તેવું અતીં. દ્રિય (ઈદ્રિયોના વિષય વિનાનું) આત્મિક સુખ પ્રાપ્ત થાય છે.
ધમ ધ્યાનનું પારલૌકિક ફળ. त्यक्तसंगास्तनुं त्यक्त्वा धर्मध्यानेन योगिनः । ग्रेवयकादिस्वर्गेप भवंति त्रिदशोत्तमाः॥१८॥ महामहिमसौभाग्यं शरच्चंद्रनिभंप्रभ । माप्नुवंति वपुस्तत्र स्वगभूषांवरभूषितं ॥ १९ ॥ विशिष्टवीर्यबोधाढय कामार्तिज्वरबर्जितं । निरंतरायं सेवंते सुखं चाऽनुपम चिरं ॥ २०॥ इच्छासंपन्नसर्वार्थमनोहारिसुखामृतं । निर्विनमुपभुजाना गतं जन्म न जानते ॥२१॥ સર્વ સંગેનો ત્યાગ કરી, ધર્મધ્યાનમાં શરીરને ત્યાગ કરનારગીઓ, રૈવેયક આદિ સ્વર્ગોમા, ઉત્તમ દેવોપણે ઉત્પન્ન થયા છે. ત્યાં મહાન મહિમા, મહાન સૈભાગ્ય, શરદુ ઋતુનાં ચંદની પ્રભા
