________________
પસ્થ ધ્યાનનું ફળ.
रूपस्थ ध्याननुं फळ.
योगी चाऽभ्यासयोगेन तन्मयत्वमुपागतः ॥ सर्वशीभूतमात्मानमवलोकयति स्फुटं ॥ ११ ॥ રૂપસ્થ ધ્યાનના અભ્યાસે કરી, ચેાગી તન્મયપણાને પામી, પ્રગ ટપણે પેાતાને સર્વજ્ઞ રૂપે જુએ છે. ૧૧ केवी रीते तन्मयता पामची.
૩૧૯
सर्वज्ञो भगवान् यो महमेवाऽस्मि स ध्रुवं ॥ एवं तन्मयतां यातः सर्ववेदीति मन्यते ॥ १२ ॥ જે સર્વજ્ઞ ભગવાન છે તે, આ, હુંજ, નિશ્ચે કરીને છું. આ પ્રમાણે (તે સર્વજ્ઞ સાથે) તન્મયપણાને પામે છતે, ચેાગી સર્વજ્ઞ મનાય છે. ૧૨. जेवुं आलंबन तेवुं फळ.
वीतरागो विमुच्येत वीतरागं विचितयन् ॥ रागिणं तु समालंग्य रागी स्यात् क्षोभणादिकृत् ॥१३॥ રાગ રહિતનું ધ્યાન કરતાં, પાતે રાગ રહિત થઇ (કર્મોથી) મુક્ત થાય છે અને રાગીઓનુ આલમન લેનાર, કામ, ક્રોધ, હર્ષ, શાક, રાગ, દ્વેષાદિ વિક્ષેપને કરનાર સરાગતાને પામે છે. ૧૩. કહ્યુ છે કે— येन येन हि भावेन युज्यते यंत्रवाहकः ॥
तेन तन्मयतां याति विश्वरूषो मणिर्यथा ॥ १४ ॥
જે જે ભાવે કરી, ( ભાવનાએ કરી ) જે જે ઠેકાણે, આત્માને ચેાજવામાં આવે છે, તે તે નિમિત્તોને પામી, તેતે ઠેકાણે તન્મયતા પામે છે. જેમ સ્ફાટિકમણિની પાસે લાલ, પીળી, કાળી, કે લીલી, વિગેરે જે કાંઈ રંગની વસ્તુ રાખવામાં આવે છે, તે વસ્તુની નિકટતાથી, સ્ફાટિકમણિ પણ તેવા તેવા રગના દેખાય છે, તેમ આત્માને પણ જેવી ભાવનાએ કરી પ્રેરવામાં આવે છે તેવાજ તે પરિણમે છે. ૧૪ नाsसद्ध्यानानि सेव्यानि कौतुकेनाऽपि किंत्विह ॥ स्वनाशायैव जायंते सेव्यमानानि तानि यत् ॥ १५ ॥
માટે ઈચ્છાવિના, કેવળ કૈંતુક માટે પણ, અસદ્ધ્યાનાનું અવલંબન લેવું નહિ, કેમકે તે અસત્ ધ્યાના સેવવાથી પેાતાનાજ વિનાશને માટે થાય છે. ૧૫.
