________________
પ્રકારતરે દયાન
૩૦૫
-
-
-
-
-
-
મંત્રાધિરાજના ધ્યાનથી થતું ફળ. मानवमिदं योगी यदेव ध्यायति स्थिरः । तदैवानंदसंपद्धू मुक्तिश्रीरुपतिष्ठते ॥ २४ ॥ મનને રિઘર કરી સ્થિર થઈ, ગી ત્યારે આ (અહ) મહા હત્ત્વનું સ્થાન કરે છે. તે જ વખતે તેને, આનંદ સંપદાની ભૂમિ રામાન મોક્ષ લગી સમીપ આવી ઉભી રહે છે ૨૪,
પ્રકાર તરે ધ્યાન, रेफबिंदुकलाहीनं शुभ्रं ध्यायेत्ततोऽक्षरम् ।
ततोऽनक्षरतां प्राप्तमनुचार्य विचिंतयेत् ।। २५॥ રેફ, બિંદુ અને કલા રહિત ઉજવળ (હ) વર્ણનું ધ્યાન કરવું. પછી તેજ અક્ષર, અનસરતા ( અર્ધ કલાના આકારને પામેલો) અને મુખે ઉચારી ન શકાય તેવી રીતે મનમાં ચિંતવ. ૨૫.
निशाकरकलाकारं मूक्ष्म भास्करभास्वरं। अनाहताभिधं देवं विस्फरतं विचितयेत् ॥२६॥ तदेव च क्रमासक्ष्म ध्यायेद्वालाग्रसंनिभं । क्षणमव्यक्तमोक्षेत जगज्ज्योतिर्मयं ततः ॥ २७॥ ચંદ્રમાની કલાના આકારે સૂક્ષ્મ, અને સૂર્યની માફક દેદીપ્યમાન અનાહત નામના દેવને (અનુચ્ચાર્ય અને અનક્ષરતાની આકૃતિને પામેલા અનાહત નામના દેવને,) હિ) વર્ણને સ્કુરાયમાન થતા ચિતવ. તેજ અનાહતને અનુક્રમે વાળના અગ્રભાગસંરખો સૂક્ષમ
ચાવ. પછી થોડા વખત આખું જગત્ અવ્યક્ત(નિરાકાર) જ્યાતિમય છે તેમ જેવું. ૨૬, ૨૭.
प्रचाव्य मानसं लक्ष्यादलक्ष्ये दधतः स्थिरं । ज्योतिरक्षयमत्यक्षमंतस्न्मीलति क्रमात् ॥२८॥ इति लक्ष्य समालंख्य लक्षाभाव: प्रकाशितः । निपण्णमनमस्तत्र सिध्यत्यभिमतं मुनेः ।। २९ ।। પછી તે લક્ષ્યમાંથી મનને હળવે હળવે) ખસેડીને અલક્ષ્યમાં સ્થીર કરતાં, ક્ષય ન થાય તેવી અને ઇન્દ્રિય અગોચર, જ્યોતિ અંદર અનુક્રમે પ્રગટ થાય છે. આ પ્રમાણે લક્ષ્યનું આલંબન લઈ (શાન કરી અનુક્રમે) નિરાલ બનતારૂપ લક્ષ્યાભાવને પ્રકાશીત કર્યો
