________________
(૪)
યોગશાસ્ત્ર, સરસ્વતી દેવીને પ્રત્યક્ષ બેલાવી તેની પાસે વર લીધે પછી પિતાના ગુરૂએ આપેલ સિદ્ધચક્રને મંત્ર સાધતા હતા. આ સાધવામાં શ્રી દેવેન્દ્રસૂરિએ તથા મલયગિરિમૂરિ નામના બે આચાર્યોને માર્ગમાં સમાગમ થયો. ત્રણે કુમાર નામના સુગ્રામમાં આવ્યા, ત્યાં એક ધોબી પાણીને આરે લુગડા ધોતે હતા, ને લુગડા ઉપર અનેક ભમરાઓ ગુજારવ કરી રહ્યા હતા. શ્રી હેમસૂરિએ એક સાડીમા ભમરા જોઈને તે પદ્મિની નારીનાં ચીર હોવાં જોઈએ, તેથી ધોબીને તે કેનાં લૂગડા છે એમ પૂછતાં તેણે કહ્યું કે “ આ ગામના રાજાની રત્નતિ નામની પવિની સ્ત્રી છે તેનાં છે.” ત્રણે આચાર્યો રાજાને ત્યાં જઈ ધર્મલાભ આપે. રાજાએ નિરવદ્ય સ્થાનકે ઉતાર્યા. હમેશા દેશના સમતાપક દેવાવા લાગી. આમ થતા માસું પૂરું કરી પછી વિહાર કરવાનું જણાવ્યું. તે ગામના રાજાએ ઘણુ રહેવાનું કહ્યું, ત્યારે તેઓ તે વિનતી સ્વીકારી ન શક્યા કારણકે એક સ્થલે સુવિહિત મુનિ ન રહે, અને રહેવાથી સંયમ ન સચવાય એમ શાસ્ત્રની આજ્ઞા છે. પછી કઈ કામ હોય તે કહો” એમ રાજાએ કહેતાં શ્રી દેવેસૂરિ બોલ્યા કે “એક છે તે ખરૂ, પણ કહેતા જીભ ઉપડતી નથી, પણ તેથી વિદ્યા સિદ્ધ થાય તેમ છે. પછી આગ્રહ થતાં કહ્યું કે “તારી સ્ત્રી પદ્વિનિ છે, તે જે નગ્નપણે અમારી સન્મુખ ઉભી રહે, તો અમે વિદ્યા સાધી શકીએ. તે વખતે તુ પણ તરવાર લઈને ઉભો રહે, અને જે અમે તન, મન, અને વચનથી કઈ પણ ચૂકીએ, એક રેમમા પણ તે સંબધી કામ થાય તો અને હણું નાંખજે.” ગુણથી રાજી થયેલ રાજાએ હા કહી. પછી આચાર્યો ગિરનાર આવ્યા, અને ત્યાં જિનપ્રતિમા આગળ રહી નન પવિનિ પાસે આચાર્યો મંત્ર સાધવા લાગ્યા, અને નૃપ તરવાર લઈ ઉભો રહ્યો.
મેરૂ ચૂલિકા નવિ ચળે, ન ચળે ગેપ ફણું;
વિધિ લિખત જિમ નવ ચળે, ન ચ ચિત્ત મુની મુનિનું ચિત ચળ્યું નહિ, મત્ર મધા, અને વિમલેશ્વર ચક્ષ આવી ઉભે રહ્યો અને વર માગવા કહ્યું. શ્રી દેવદરિએ કાતિથી જિનપ્રાસાદ શ્રીસેરીસમેમા લાવે, અને વિદ્યાવાદ પિતાને આપ એ વર માગ્યો. શ્રી ગિરિ સૂરિએ સિદ્ધાતની વૃત્તિ કરૂ એવી શક્તિ માગી, જ્યારે શ્રી હેમાચાર્યો હુ વચનબળથી રાજાને ખૂઝવું અને તેથી શાસનને દીપાવું એવી વિદ્યા આપવા કહ્યું તે વિમળશ યક્ષે માગેલી વિદ્યા ત્રણેને દીધી. પછી શ્રી હસમુનિ વિદ્યા ગ્રહીને ગુરૂ પાસે આવ્યા, અને વંદન કર્યું. ગુરૂ હર્ષ પામી ધ્યાનમાં બેસી આખીલથી છ માસ સુધી દેવતાનું આરાધન