________________
प्रथमप्रकाश.
G५ श्रर्थः-श्रवद्य (दोष) ना त्यागथी,सर्वने प्रियकर तथा परिमाणवायूँ जे वचन, ते मुनिउँने प्रिय एवी "लाषासमिति" कहेवाय .. ___“ अवद्य” एटले नाषादोषविनानी वचनशुद्धिवाली, तथा सारी रीतें श्रन्यास करेती, तेम धूर्त, कामी, मांसाहारी, चोर, तथा चार्वाक (नास्तिक) आदिकनी नाषानो कपटरहित त्याग करवो; अने वली सघलाउने हितकारी, तथा थोडं अने घणुं कार्य करनारुं मितवचन बोलवू; ते "भाषा समिति" कहेवाय अने ते जाषासमिति मुनि ने प्रियजे.
हवे एषणा समितिनुं खरूप कहे . चित्वारिंशता निदा, दोषै नित्यमदूषितं ॥
मुनिर्यदन्नमादत्ते, सैषणासमितिर्मता॥३०॥ अर्थः-हमेशां जिदाना बेंतालीश दोषोथी दूषित न थयेला एवा जे श्रन्नने मुनि ग्रहण करे बे, तेने " एषणा समिति” मानेली .
टीकाः-वेंतालीश दोषोना त्रण नेदो बे; उगम, उत्पादन, तथा ए. षणा तेमां उजमना शोल नेदो नीचे प्रमाणे . ___ यतिने मनमा लावी सचित्तनुं अचित्त करवू, अथवा अचित्तने पकाव, ए पेहेलो " श्राधाकर्मी" नामे दोष जाणवो. पूर्व तैयार करेला जात लाडु आदिकने यतिने उद्देशीने दहीं गोल आदिकशी खादिष्ट करवा ते वीजो “ उद्देश" नामनो दोष जाणवो. जे शुद्ध होय, तेने श्राधाकर्मीथी मिश्रित करवं, ते त्रीजो "पूतिकर्म " नामें दोष जाणवो. जे पोतानेमाटे तथा साधुमाटे प्रथमयीज कल्पीने बनावq ते चोथा "मिश्र" नामें दोष जाणवो. साधुए मागेलांजे कीर आदिक तेने जुदा करी पोताना लाजनमा स्थापी राखवां ते “ स्थापित " नामे पांचमो दोष जाणवो. विवाहादिक करवाने हजी वखत होय, तो पण साधुने त्यां रहेला जाणी, तेउना लानने अर्थे तेज वखते जे विवाहादिक करवा ते हो " पाहुडी" दोष जाणवो. अंधकारमा रहेली वस्तुने दीवा
आदिकथी शोधी लावी साधुने आपवी ते सातमो “प्राःकरण" नामें दोष जाणवो, साधुनेमाटे किंमत आपी जे खरीद करवं ते आवमो “क्रीत” दोष जाणवो.