Yogshastra

SR No.: 011619
Original Sutra Author: N/A
Author: Shravak Bhimsinh Manek
Publisher: Shravak Bhimsinh Manek
Publication Year: 1899
Total Pages: 493
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati
File Size: 25 MB

Page 73

प्रथमप्रकाश. जाय, तेम ते एक चोरोनी पल्ली (वास)मां गयो. त्यां चोरोना उपरीयें तेने तेनां चरित्रोथी पोतासरखो जाणी, पुत्र करीने राख्यो. पड़ी ज्यारे ते चोरोनो खामी गुजरी गयो, त्यारे था महाबलवान्, तेनो पुत्रतरीके होवाथी तेने स्थानकें आव्यो. ते दया लाव्याविना सघला प्राणिउने प्रहार करतो हतो, तेथी लोकोयें तेनुं " दृढप्रहारी" नाम पाड्युं हतुं. एक दहाडे ते श्राखा जगत्ने बुंटी शके, एवा सुजटोना टोलांसहित कुशस्थल नामे गाम ढुंटवाने चाल्यो. ते गाममां महादरिखी एवो एक देवशर्मा नामें ब्राह्मण हतो, तेनां बगेकरांनए, एक दहाडो तेनी पासे, फखविनानां वृद्धपासे जेम फल, तेम दूधपाक माग्यो. त्यारे ते ब्राह्मणे आखा शेहेरमा रखडी रखडी क्यांकथी चोखा तथा क्यांकथी दूध मागी लावी, दूधपाक पकाव्यो, पढ़ी जेटलामा ते नदीये नावा गयो, तेटलामां ते क्रूर चोरो तेना घरमां तूटी पड्या, कारण के दैव उबलनेज मारे ले. ते माहेला एक चोरें ते दूधपाकने त्यां जोयो, अने तेथी जुख्या प्रेतनी पेठे ते लक्ष त्यांथी नाशी गयो. जीवित सरखो ते दूधपाक ते. चोर लइ जवाथी ते ब्राह्मणनां करां रडतां थकां पितापासे जश कहेवा लाग्यां के, आंख खुली करी बेठेलाउँनां श्रांजणने जेम पवन, तेम मोहोडं फाडीने बेठेला एवा जे अमो, तेउनो दूधपाक चोर लश गया. ते सांजली अत्यंत गुस्से श्रयेलो ते ब्राह्मण यमदूतनी पेठे परिष लश्ने त्यांची दोड्यो. तथा रोषवाला राक्षस सरखा श्रावेशथी, घणा जोरथी, पशुनी पेठे ते चोरोने परिघथी ते मारवा लाग्यो, एवी रीतें ते ब्राह्मणथी कचरानी पेठे चोरोने फेंकाता जोश, बीकणोनो तिरस्कार करतो थको ते चोरपति तेनी सामे आव्यो. ते ज्यारे जोरथी दोडतो
आव्यो, त्यारे दैवयोगें, जाणे तेने उर्गतिमांधी अटकावनारीज होय नहीं, एवी एक गाय विनरूप थर मार्गमां आडी वी. ते गानें तेणे दयाविनाना कसाश्नी पेठे विकराल तलवारना एकज फटकाथी कापी नाखी. पड़ी एकदम दोडी जश, तेणे खड्गथी, ते गरीब ब्राह्मणनुं मस्तक, फनस वृदना फलनी पेठे पृथ्वीपर तोडी पाड्यु. ( एटलामां) "अरे दयाविनाना पापी, था तें शुं कलुं !!” एम बोलती ते ब्राह्मणनी गर्मिणी स्त्री त्यां आवी, त्यारे नार जेम बकरीने, तेम तेणीना कोला