________________
प्रथमप्रकाश.
पूर्वक राज्य पालवा लाग्यो; तथा त्यां जोगावली कर्मोंना उदयथी प्रेरातो थको साक्षात् इंद्रनी पेठे विविध प्रकारना जोगो जोगववा लाग्यो. हवे एक दहाड़ो कपडां पेहेरवाने, तारा प्रत्ये जेम चंद्र, तेम अंतःपुरमां ते श्राव्यो. त्यां पोतानां रत्नोनां आभूषणोमां प्रतिबिंबित थयेली स्त्री, जाणे एकी वखते प्रेमपूर्वक सघली स्त्रीउथी श्रलिंगन कराये - लो होय नहि, तेम ते शोजवा लाग्यो पढी आरिसामां जोवाथी पोतानी थांगलीने विंटी विनानी, दिवसे रहेली चंद्रकला सरखी तेज विनानी तेणें जोइ पढी वैराग्यथी सघला गोपरथी आभूषणो कहाडी नाखवाथी, पादडां विनाना वृक्ष सरखा पोताना शरीरने तेणें शोना विनानुं जोयुं; अने तेथी विचारवा लाग्यो के, धिक्कार बे ! ! ! या शरीरनी शोना तो फक्त भूषण श्रादिकथीज बे अंदर विष्टा यादिकथी मलीन थयेलां, तथा द्वारो वाटे निकलता मेल श्रादिकथी या शरीरनो तो कोइ पण जाग शोजावालो नथी. वली या शरीर तो, ऊपर भूमि (खारी पृथ्वी) जेम वरसादना पाणीने तेम कपूर कस्तूरी आदिकने पण दूषण युक्त करे बे. माटे जे विषयोथी विरक्त थर, मोक्षफलवाला त पने तपे बे, एवा तत्ववेत्ता एज श्रा शरीरनुं फल ग्रहण करयुं छे. एम विचारतां शुक्लध्यानपर चडवाथी तेने केवलज्ञान उत्पन्न थयुं. माटे - हो !!! योगनुं विलसित केवुं बे ? तेज वखते इंडें रजोहरण श्रादिक मुनिनां चिह्नो तेनी पासे लावी, नमस्कार कस्यो; तथा तेना पुत्र सूर्य यशाने तेना राज्यपर बेसाड्यो, अने त्यारथी राजार्जुनो आज दिनसुधि " सूर्यवंश ” चाव्या करे बे.
वे पूर्वजन्ममां मेलवेली योगसमृद्धिना बलथी खपावेल बे, छा. शुभ कर्मों जेणे, एवा जरतराजावास्ते कर्मोंनो क्लेश नाश करवामाटे योगना प्रजावनुं वर्णन करयुं, तो युक्त बे. पण जेने जन्मांतरमां रत्नमय (सम्यगुज्ञान, दर्शन, चारित्र) नथी मल्यां, अने तेथी कर्म नहीं खपवाथी मनुष्यपणुं पण जेने मलतुं नथी, ते माएस अनंतकालमा एकठां करेलां शुभाशुभ कर्मोंनो नाश शीरीतें अनुभवी शके ? तेने माटे कहे बे.