________________
प्रथमप्रकाश. पिताजीए श्रमोने श्रने जरतने पण राज्य वेहेंची श्राप्युं बे, माटे हवे अमो जो जरतनी सेवा करीयें, तो ते श्रमोने वधारे शें करी आपशे ? वली शुं ?!! ते अवसरे श्रावता कालने रोकी राखशे ? अथवा शरीरने नाश करनारी जरा रूपी राक्षसीने झुं ते मारी हगवशे ? अथवा फुःख देनारा रोगो रूपी पाराधिनो शुं ते नाश करशे ? अथवा अनुक्रमें वृद्धि पामती तृष्णानो ते शुं नाश करशे ? एवी रीतनुं सेवार्नु फल जो, ते जरत अमोने देवा समर्थ न होय, तो सर्व सामान्य माणसोमां कोण कोनी सेवा करे ? वली ते मोटा राज्यवालो बे, बतां पण असंतोष राखी अमारां राज्य देवाने श्छे , तो जेम ते जे तातनो बे, तेज तातना अमो पण पुत्रो बियें. वली हे दूत पिताजीनी अवज्ञा करीने, था मोटा नाश्नी साथे लडवाने पण अमो राजी नथी. एम दूतने कही तेजेए रुषजखामिपासे श्रावी तेमने जरतें कहेवरावेला संदेशानुं वृत्तांत कही संनलाव्यु. त्यारे निर्मल केवलज्ञानरूपी आरिसामा संक्रमण करेल ने जगत् जेणे, एवा दयालु प्रच पण तेमने कहेवा लाग्या के, अनेक योनियोमां पाडनारी तथा अनंत बाधाना कारणरूप एवी था राज्यलक्ष्मी अनिमानरूपी फलवाली ,श्रने अंते ते पण नाश थवावाती . वली देवलोकनां सुखोथी पण तमारी तृष्णा पूर्व नवोमां मटी नथी, माटे ते तृष्णा अंगारकारकनी पेठे मनुष्य संबंधि लोगोथी ते केम त्रुटी शके ? कोइएक अंगारा (कोलसा) करनारो माणस, पाणी विनाना जंगलमा कोलसा करवामाटे पाणीनी मशक लश्ने गयो. ते त्यां अंगाराना अग्निना तापथी, तथा सूर्यना तापथी, अत्यंत तृषातुर. थवाथी मशक माहेढुं सघर्बु पाणी पी गयो, तेथी पण तेनी तृषा नहीं मटवाथी, ते त्यां जंघी गयो, श्रने स्वप्नामां घेर जश, त्यां रदेला वासणोमांथी पाणी पी गयो. ते पाणीथी पण ज्यारे तेनी तृषा ग नहीं, त्यारे तेणें पाणी पी पीने वाव, कुवा, तथा तलावो सूकावी नाख्या. तेथी पण नहीं धराश्ने तेणें नदी तथा समुसो पण पाणी पी पीने खाली कर्या, पण नारकीनी वेदनानी पेठे तेनी तृषा मटी नहीं. पडी त्यांधी ते मारवाडना कुवापासे गयो, तथा त्यां दोरीथी घासनो पूलो बांधी, पाणीमाटे तेमां नाख्यो, कारण के, पीडित माणस \ करतो नथी ? ते कुवामां पाणी उकु होवाथी, खेंचतां