________________
सप्तमप्रकाश.
४३१ स्फुलिंगसंततिं ध्यायेत्, ज्वालामालामनंतरं॥ ततो ज्वालाकलापेन, ददेत् पद्मं हदि स्थितं ॥२५॥ तदष्टकर्मनिर्माण, मष्टपत्रमधोमुखं ॥ दहत्येव महामंत्र, ध्यानोत्यः प्रबलानलः॥१६॥ ततोदेवाबहिायेत् पद्मं वल्लिपुरं ज्वलत् ॥ लांबितं स्वस्तिकेनांते, वह्निबीजसमन्वितं ॥१७॥ देहं पद्मं च मंत्रार्चि, रंतर्वहिपुरं बदिः ॥ कृत्वा सुनस्मसाछाम्येत्, स्यादाग्नेयीतिधारणा ॥१७॥
॥ षड्निः कुलकं ॥ अर्थ:- नाजिनेविषे शोल पत्रोवा कमल चिंतव, तथा तेनी कर्णिकाउँमा “अँई" एवो मंहामंत्र ध्याववो, अने दरेक पत्रे खरोनी पंक्ति ध्याववी; महामंत्रमा रेफ, बिंषु अने कलाथी आक्रांत थएल जे “है" अक्षर, तेना रेफथी धीरेधीरे नीकलती एवी धूम शिखानु स्मरण करवू पली तेमां स्फुलिंगोनी श्रेणी, अने ज्वालानी पंक्ति ध्याववी पड़ी ते ज्वालाना समूहथी हृदयमा रहेला कमलने बालवं, पड़ी ते महामंत्रना ध्यानथी उत्पन्न थएलो प्रबल अग्नि आठ कर्मोना निर्माण रूप तथा नीचेमुखवाला आठ पत्रोने बाले पनी देहथी बहार अग्नि समीप बलता तथा स्वस्तिकथी लांबित अने अग्निबीजे करीने सहित एवा कमलने ध्याव, पनी मंत्रनी शिखा अने अंतर अग्मिनी समीप देह अने पद्मने, बहार कहाडीने जस्मसात् कर्या बाद शांत थर्बु, ए आग्नेयी धारणा जाणवी.
हवे वे श्लोकोए करीने वायवी-धारणानुं स्वरूप कहे . ततस्त्रिनुवनानोगं, परयंतं समीरणं॥ चालयंतं गिरीनब्धीन, दोनयंतं विचिंतयेत् ॥ १५॥ तबनस्मरजस्तेन, शीघ्रमुय वायुना ॥
हढान्यासः प्रशांतात्मा, नयेदिति च मारुती॥२०॥ अर्थः- पड़ी त्रणे जुवनोने पूरी देता, तथा पर्वत अने समुज्ने पण