________________
३८०
योगशास्त्र.
नासिकाना श्रागमां, पती नेत्रमां, पढी चुकुटी मां, पढी कपालमां तथा पढी मस्तकमां, एवी रीतें अनुक्रमें पवननी साथे मनने लावीने टेक व. द्वारसुधि जरवो, पढी अनुक्रमें तेवीज रीतें बेक उतारी उतारीने पगना अंगुठासुधि लाववो, छाने नाजिपद्ममां लावीने पवननुं विरेचन कर ed चार श्लोकोयें करीने धारणानुं फल कहे बे. पादांगुष्ठादौ जंघायां, जानूरुगुदमेदने ॥ 'धारितः क्रमशोवायुः, शीघ्रगत्यै बलाय च ॥ ३२ ॥ नानौ ज्वरादिघाताय, जठरे कायशुइये ॥ ज्ञानाय हृदये कूर्म, नाड्यां रोगजरा विदे ॥ ३३ ॥ कंठे कुत्तनाशाय, जिह्वाग्रे रससंविदे ॥ गंधज्ञानाय नासाग्रे रूपज्ञानाय चक्षुषोः ॥ ३४ ॥ नाले तोगनाशाय, क्रोधस्योपशमाय च ॥ ब्रह्मरंध्रे च सिधानां, सादाद्दर्शन देतवे ॥ ३५ ॥ ॥ चतुर्भिः कलापकं ॥ अर्थ :- पगना अंगुठा, पाणि, तथा गुल्फमां, जंघामां, घुंटणमां, साथलमां, छाने लिंगमां धारण करेलो वायु अनुक्रमें शीघ्रगति श्रने वलमा गुणकारी बे, नानिमां रहेलो ज्वरादिकना नाशमाटे बे, जठरमा रहेलो कायानी शुद्धिमा बे, हृदयमां रहेलो ज्ञानमाटे बे, कूर्मनाडीमां रहेलो रोग ने घडपणना नाश माटे बे, कंठमां रहेलो कुधा श्रने तृषाना ना. शमादे बे, जीजना श्रनागमां रहेलो रसना ज्ञान माटे बे, नासिकाना
जागमां रहेलो गंधना ज्ञानमाटे बे, चकुर्जमां रहेलो रूपना ज्ञानमादेबे, कपालमा रहेलो त्यांना रोगना नाशमाटे डे, तथा क्रोधना उपशम माटे पण बे, ब्रह्मद्वारमा रहेलो साक्षात् सिद्धोना दर्शनमाटे बे. दवे धारणाने उपसंहरता थंका पवननुं चेष्टित कहे बे. अन्यस्य धारणामेवं, सिद्धीनां कारणं परं ॥ चेष्टितं पवमानस्य, जानीयाद् गतसंशयः ॥ ३६ ॥