________________
चतुर्थप्रकाश.
३५५ अर्थः-श्रा जगत्मा मनने पोताने स्वाधीन करता एवा योगीना मनने पण राग आदिक कषायो खेंची जश्ने परने स्वाधीन करी मुके जे. तथा
रयमाणमपि स्वांतं, समादाय मनाग्मिषं ॥
पिशाचाश्व रागाद्या, श्यलयंति मुहुर्मुहुः॥४७॥ अर्थः- यम, नियमादिकोषी रक्षण कराता एवा पण योगीउँना मनने, जरा प्रमादरूपी मिशने पामीने, राग आदिक कषायो पिशाचोनी पेठे वारंवार पोताना स्वाधीनपणामां . तथा
रागादितिमिरध्वस्त, शनेन मनसा जनः॥
अंधेनांधश्वाकृष्टः, पात्यते नरकावटे॥४॥ अर्थः- राग श्रादिक अंधकारथी नाश थयेल , तत्वालोक जेमांथी एवा मनथी आकृष्ट थयेलो माणसांधलाथी खेंचायेलो जेम आंधलो, तेम नरकरूपी खाडामां जश्ने पडे .
अव्य थादिकमां जे रति श्रने प्रीति ते राग, तथा तेउमांज जे अरति अने अप्रीति ते वेष जाणवो. माटे ते राग अने केष बन्ने प्रापिउने दृढ बंधनरूप ने, तथा सर्व प्रकारनां पुःखोरूपी वृदनां मूलीआ समान . जो आ उनीयामां राग द्वेष न होत, तो सुखमां कोण मग्न थश्ने रहेत, तथा दुःखमां कोण कुःखी थात, तथा मोद पण कोने थात? राग विना द्वेष नथी, अने देष विना राग नथी, माटे ते बन्नेमांथी जो एक ने पण तजी देवाय, तो ते बन्ने तज्या एम समजवू. श्रा जीव स्वजावें तो स्फटिक सरखो निर्मल , पण उपाधिनूत एवा जे राग आदिक, तेउथी तेरूप थर जाय . खरेखर था जगत् नायक विनानुं , केमके सवनी दृष्टियें राग थादिक बुंटारा प्राणीऊना ज्ञानरूपी धनवाला एवा श्रात्मस्वनावने बुंटी जाय बे. माटे बन्ने लोकमां अहित करनारा एवा रागद्वेषयी जेवो मुनि जय राखे बे, तेवो जय व्याघ्र, जल, अग्नि श्रादिकथी पण राखता नथी.
हवे ते राग द्वेषने जीतवानो उपाय देखाडे बे. अस्ततं!रतः पुंनि, निर्वाणपदकांदिनिः॥ विधातव्यः समत्वेन, रागषविषयः भए॥