________________
३३७
योगशास्त्र. हवे पांच श्लोकोयें करीने विधि विशेष कहे ते. सोऽथावश्यकयोगानां, नंगे मृत्योरथागमे । कृत्वा संलेखनामादौ, प्रतिपद्य च संयमं ॥१४॥ जन्मदीदाझानमोद, स्थानेषु श्रीमददतां॥ तदनावे गूदेऽरण्ये, स्थंडिले जंतुवर्जिते ॥ १४ए॥ त्यक्त्वा चतुर्विधादारं, नमस्कारपरायणः॥
आराधनां विधायोच्चै, श्चतुःशरणमाश्रितः॥२५॥ इद लोके परलोके, जीविते मरणे तथा ॥ त्यक्त्वाशंसां निदानं च, समाधिसुधियोदितः॥२५॥ परीषदोपसर्गेन्यो, निर्निकोजिन नक्तिनाक् ॥ प्रतिपद्येत मरण, मानंदश्रावकोयथा ॥१५॥
पंचनिःकुलकं ॥ अर्थः- श्रावक जो आवश्यक योगो करवाने अशक्त होय, तोमत्युसमये पेहेलां संलेखना एटले शरीर अने कषायोनी तनुताने धारण करीने, तथा संयमने पण ग्रहण करीने, श्रीमान् अरिहंत प्रजुनां, जन्म, दीक्षा, ज्ञान अथवा मोदनां कल्याणकनां स्थानकें जश्ने, अथवा तेनो अज़ाव होय, तो घेर रहीने अथवा अरण्यमां जश्ने, जंतुरहित एवा स्थंडिल प्रदेशमा रहीने, नमस्कारमा तत्पर रही, चार प्रकारना आहारने तजीने, चउसरणनो आश्रय करीने तथा उंचे प्रकारें आराधना करीने, था लोक, परलोक, जीवित तथा मरणमां पण, आशंसाथने नियाणानो पण त्याग करीने, तथा समाधिपूर्वक उत्तम बुद्धि लावीने तथा परिषद अने उपसर्गोथी पण निर्जय रहीने, आनंद श्रावकनी पेठे जिननक्तिमा लीन थश्ने समाधिमरणने अंगीकार करवू,
हवे ते आनंद श्रावकनी कथा कहे बे. उत्कृष्ट कृद्धिथी बीजां शेहेरोने पण दूर करनार, एवं वणिक्याम नामें एक मोटुं नगर हतुं. त्यांप्रजाने पितानी पेठे पालनारो एवो, तथा