________________
३२४
योगशास्त्र. कुकरकारक महात्मा, तमो जसे पधार्या. ते सांजली पेला त्रण मुनिउयें ईर्ष्या लावी विचार्यु के, अहो, गुरुए था मंत्रिपुत्र होवाधी, तेमने वधारे मान थाप्यु. वली थामने त्यां रही षट्रस जोजन कर्यु, तेमने कहे डे के, अहो पुःकरःकरकारक; माटे ज्यारे एम , त्यारे तो थापणे पण श्रावते चोमासे तेमज करीशुं. एवी रीते मनमां ायुक्त थश्ने, तेए संयमपूर्वक श्राप मास तो व्यतीत कर्या. पड़ी वर्षाकाल श्रा. वते बते, सिंहगुफाहारवालो मुनि गुरुपासे आवीने हर्षित थयो थको, एवो अनिग्रह करवा लाग्यो के, हे जगवन्, था चोमासुं तो हुँ कोशा वेश्याने घेर षट्रस जोजन करीने गुजारीश. त्यारें गुरुयें उपयोगपूर्वक विचार्यु के, आणे स्थूलजनी ईर्ष्याथी आ अंगीकार कर्यु बे, एम विचारि गुरुये तेने कडं के, हे वत्स! एवो महापुष्कर श्रनिग्रह तुं कर नहीं ? केम के, तेवो अनिग्रह संपूर्ण करवाने तो मेरु सरखा स्थिर मनवाला स्थूलजल मुनिज समर्थ . त्यारे ते मुनियें गुरुने कडं के, ते अनिग्रह मारे संपूर्ण करवो मुश्किल नथी, माटे हुँ ते अवश्य संपूर्ण करीश. त्यारे गुरुयें कडं के, श्र श्रनिग्रहथी तो उलटो तारा थागतना तपनो पण जंग थशे, केमके अत्यंत नार आरोपण कर्याथी उलटो गात्रोनो जंग थाय . पण ते मुनियें तो गुरुर्नु वचन नहीं मान्यु; अने तु. रत कामदेवनी नूमिसमान, एवा ते वेश्याना घरप्रत्ये गयो. तेमने जोश वेश्यायें विचार्यु के, खरेखर था मुनि थूस्लजपनी ईर्ष्याथी श्रहीं श्रावे. ल., माटे मारे तेने जवसागरमांथी तारवो, एम विचारि, तेणीयें उजां थश्ने, तेमने नमस्कार कयों, पड़ी मुनियें पोताने रहेवामाटे कोशापासे ते चित्रशालानी मागणी करी, त्यारे वेश्यायें पण ते आपवाथी मुनि ते. मां दाखल थया. पड़ी कोशा तेने षट्रस नोजन जमाडीने, मध्याह्नकालें तेनी परीक्षा करवामाटे उत्तम शृंगार श्रादिक सजीने तेनी पासे श्रावी. कमल सरखां नयनवाली एवी ते कोशाने जोश्ने मुनिनुं मन होजायमान थयु, केमके, तेवी स्त्री श्रने तेवू जोजन कोने विकार न उपजावे? पड़ी मुनियें कामनी पीडाथी तेनी साथे विलास करवानी मागणी करी, त्यारे कोशायें कडं के, हे जगवन् , श्रमो तो वेश्या व्ये, माटे जे कोश धनश्रापे, तेनी स्त्री यश् शकिये. त्यारे मुनियें कडं के, तमारे तो अमा