________________
तृतीयप्रकाश.
३३३ ज व्रतनारथी खिन्न थश्ने, अहिं पागा श्राव्या जणाय , एम विचारि तेणीयें कह्यु के, हे खामिन,श्राप जले पधार्या, तथा आपनुं हुं झुं कार्य कहे ? ते श्राप फरमावो ? था शरीर, धन, परिवार विगेरे सघj थापचेंज जे. त्यारे स्थूलजमें कडं के, चतुर्मास सुधि रहेवा माटे तमो या चित्र शाला मने पापो ? ते सांजली कोशाए पण कडं के, नले श्राप ते ग्रहण करो ? पनी तेणीए ते तैयार करीने आपवाथी स्थूलनन महामुनि पण कामनी जगोए धर्मनी पेठे तेमां दाखल थया. पळी ते वेश्या पण मुनिने षट्रस नोजन कराव्या बाद, तेमने कोजाववा माटे उत्तम श्रृंगार सजीने त्यां चित्रशालामा श्रावी. तथा तेमनी पासे बेसीने अप्सरानी पेठे विचित्र प्रकारना हावजावो करवा लागी. तथा बागल जोगवेलां इंजियोनां सुखो तथा कामविलासोने पण संजालवा लागी. एवी रीतें तेणीये मुनिने दोजाववामाटे जे जे उपायो कर्या, ते सघला उपायो, वज्रपर नखना लिसोटानी पेठे निष्फल थया. एवी रीते ते हमेशां तेमने दोनावामाटे उपायो करवा लागी, पण ते महान् ! मुनि तो जरा पण दोजायमान थया नहीं, पण तेणीना उपसर्गथी तो, पाणीथी जेम वीजदी, तेम आ महामुनिनो ध्यानरूपी अग्नि उलटो वृद्धि पाम्यो. पड़ी तो ते वेश्या पोतानी आत्मनिंदा करवा लागी के, आगलनी पेठे तारेविषे विलासनी इछा करती एवी मने धिक्कार जे. एम कही तेना चरणकमलें ते नमस्कार करवा लागी. ते मुनीजना इंडियोना जीतवावडे करीने, चमत्कार पामेली एवी ते कोशा वेश्याए, श्राविकापणाने अंगीकार करीने एवो अनिग्रह लीधो के, राजा तुष्टमान थश्ने कदाच मने कोश्ने थापे, तो ते एक पुरुषविना मारे बीजापुरुषनो नियम . , __ हवे ते चातुर्मास्य पुरं थयाबाद पेला त्रणे साधु पोतपोताना अजिग्रहो संपूर्ण पालीने, गुरुपासे श्राव्या. पेहेलां सिंहगुफाना बारवाला मुनि श्राव्या. तेमने श्रावता जोश, जरा गुरु उना थश्ने कहेवा लाग्या के, अहो करकारक, तमो जले पधार्या. तेवीज रीतें बीजा बे मुनि श्रावते ते पण गुरुए तेमने तेवीज रीते श्रादरमान आप्यु; केम के सरखी प्रतिज्ञा करनारने गुरु सरझुंज मान आपे बे. पनी ज्यारे स्थूल. जल मुनि श्राव्या, त्यारे गुरुए उन्ना थश्ने तेमने कह्यु के, हे कुकर