________________
शए६
योगशास्त्र. धृति, धृति होय तो धारणा, तथा धारणा होय तो अनुदा, एम श्रनुक्रम जाणवो. पती चोवीशे तीर्थंकरोतुं स्तवन जणे, ते नीचे प्रमाणे.
“ लोगस्स उजोयगरे, धम्मतित्थयरे जिणे, अरिहंते कित्तसं चउसंपिकेवली" था पदोमां " अरिहंते" ए विशेष्य पद बे. हवे ते अरिहंतो केवा ? तोके “ लोगस्सउजोयगरे” केतां लोकने विपे जद्योतना करनारा; एटले पंचास्तिकायरूप जे लोक, तेने केवलालोकरूपी दीपके करीने प्रकाश करनारा, तथा “धम्मतित्थयरे” केतां देव, मनुष्य अने दानवादिकनी पर्षदामां, सर्व कोश समजी शके एवी वाणीए करीने धर्मतीर्थने प्रवर्त्तावनारा; तथा “ जिणे" केहेतां राग द्वेषादिकने जीतनारा; एवा “अरिहंते" कहेतां कर्मरूपी शत्रुऊने जीतनारा एवा जिनेश्वरोनी हुँ स्तुति करीश. ते कया कया जिनेश्वरो? तेनां हवे नामो कहे जे. रुषल, अजित, संचव, अभिनंदन, सुमति, पद्मप्रनु, सुपार्थ, चंदप्रजु, सुविधि, (पुष्पदंत,) शीतल, श्रेयांस, वासुपूज्य, विमल, अनंत, धर्म, शांति, कुंथु, अर, मसि, मुनिसुव्रत, नमि, नेमि, पा. चं, तथा वर्धमान जिनेश्वरोने हुं वंडं बु. हवे ते चोवीशे जिनेश्वरोनो सामान्य तथा विशेषपणाथी अर्थ कहे . सामान्यथी परमपद प्रत्ये जे जाय, ते रुषन कहेवाय; अथवा जे देशनारूपी जलश्री सुखरूपी अनिथी दग्ध थएला जगत्ने सिंचे ते वृषन कदेवाय; हवे विशेषपणाथी रूषन एटले बलदना लांडनवाला अथवा तेमनी माताए खप्नमां पेहेलां वृषन जोयो हतो, तेथी पण तेमनुं नाम वृषन कहेवाय. हवे जे परिसह श्रादिकथी जिताया नथी, ते अजित कहेवाय, अथवा ज्यारे प्र. तु गर्नमां हता, त्यारे राजाए जगवाननी माताने द्यूतक्रीडामां जीती न होती तेथी पण तेमनुं " अजित " नाम जाणवू. तथा जेमने प्रकर्षे करीने चोत्रीश अतिशयो थया बे; ते संनव कहेवाय, अथवा जेमनी स्तुति कर्याथी सुख थाय, ते पण संचव कदेवाय. अथवा प्रजु, गर्नमां हता, ते वखते धान्य घणुं पाक्युं हतुं, तेथी पण तेमनुं संजव नाम जाणवू. तथा जे देवेंज आदिकथी अनिनंदित थया , ते " अभिनंदन" कहेवाय तथा उत्तम डे मति जेमनी ते सुमति कहेवाय, अथवा प्रजु गर्नमां श्रावते ते माताने शुजमति थइ हती, तेथी पण ते सुमति क