________________
तृतीयप्रकाश.
शए उच्चारण करवाथी जंग थतो नश्री. हवे ते कायोत्सर्ग क्यां सुधी ? ते कहे . " जावअरिहंताणं जगवंताणं नमोकारेणं न पारेमि" केतां ज्यां सुधि हुँ श्री अरिहंत जगवंतने नमस्कार न करुं त्यां सुधि. “ तावकायं ठाणेणं मोणेणं काणेणं अप्पाणं वो सिरामि " केतां देहने ऊर्ध्वस्थान शिवाय, बीजा प्रसरना निषेधे करीने मौनवडे करीने, शुजएवा ध्यानवडे करीने, आत्मीय कायने कुव्यापार दूर करवावडे, करीने तर्जु ढुं केटलाको "थप्पाणं" एवो पाठ नथी पण बोलता. एवी रीतें पचीश उवास प्रमाण काल सुधि, उन्ना रहीने, बन्ने हाथो लांबा करीने, वाचा बंध करीने, हुँ उत्तम ध्यानमा रहुं हुं. अर्थात स्थान, मौन, ध्यान, अने क्रियाना व्यतिरेके करीने क्रियांतर ध्यानछारें तनुं . पचीश उबासो लोगस्सना चंदेसु निम्मलयरा सुधिना पाठमां लागे . एवी रीते कायोत्सर्ग करीने ॥ नमो अरिहंताणं ॥ एवो पाउ कहीने, नमस्कारपूर्वक पारीने लोगस्स संपूर्ण कद्देवो. एवी रीतें जो गुरु नजदीकमां होय, तो तेमनी समक्षअने गुरु न होय तो मनमां गुरुनी स्थापना करीने, र्यापथ प्रतिक्रण करीने उत्कृष्ट चैत्यवंदन कराय ने, अने जघन्य तथा मध्यम चैत्यवंदन तो पिथिकी प्रतिक्रण विना पण कराय . " नमो अरिहंताणं" श्रथवा कोश कवियें करेला एकादश्लोकथी पण जघन्य चैत्यवंदन थाय ने, केटलाको प्रणाममात्रने पण जघन्य चैत्यवंदन कहे जे ते प्रणाम पण पांच प्रकारनो डे, शिर नमाववाथी, एकांगप्रणाम, बे हाथथी घ्यंगप्रणाम, वे हाथ अने मस्तकथी व्यंगप्रणाम, बे हाथ अने बे घुटणथी चतुरंगप्रणाम, तथा वे हाथ, वे धुंटण तथा मस्तकथी पंचांगप्रणाम कराय . उत्कृष्ट चैत्यवंदना जमीन पोंजी, प्रजुनी सन्मुख चक्कु तथा मन राखी, वैराग्यथी रोमांचित थक्ष हर्षाश्रुथी लोचनो पूरीने, अत्यंत जावथी योग मुखायें करीने चैत्यवंदन करे. पनी नमुत्थुणंनो पाठ कहे. “ नमुत्युणं" केतां नमस्कार था ? ते हवे कहे ."अरिहंताणं" कर्मरूपी शत्रुउने हणनारा विगेरे घणाश्रर्थवाला, एवा प्रजुप्रत्ये, वली ते प्रजु केवा तो के, " जगवंताणं" केतां " अर्क, योनि” ए बन्ने अर्थो बोडी बार अर्थवाला जगवाला, ते बार अर्थो नीचे प्रमाणे जाणवा जग एटले ज्ञान, प्रज्जुने गथी मांडी दीक्षापर्यंत त्रण ज्ञानो होय बे, मति, श्रुत, श्रने अवधि,