________________
1G
योगशास्त्र. णाने बोडीने, अमारा मनोरथो पूर्ण कस्ख ? अने अमारी प्रार्थनाथी प. राङ्मुख (विमुख) था नहीं ? एवी रीतें, अंगसंवंधि गीत. वाजिन तथा नृत्य थादिक विकारोथी, तथा तेजेनां मीगं वचनोथी, प्रजु दोजायमान थया नहीं. एवी रीतें रात्रि व्यतीत थयाबाद, विहार करता प्रजुने ते पुष्ट देवें माससुधि उपव कयों, पड़ी ते संगमक देव उ मासने अंते, प्रजुने नमन करी कहेवा लाग्यो के हे प्रजु ! तमे हवे सुखें रहो ? मने स्वेछाचारिने था बम थयो बे; एम कही ते त्यांची चालतो थयो. ते गयाबाद नगवान् विचारवा लाग्या के, श्रा बिचारो आवां कमोथी हवे क्या जशे ? श्रमो तारनारथी पण ते तारी शकायो नहीं. एम विचारतां प्रजुनी आंखो अश्रुसहित, तथा चलित कीकियोवाली थर. एवी रीते (इष्ट) देवने नमस्कार करीने मोद मार्गरूप
योगने कहेवानी श्छाथी ते शास्त्र विस्तारे . श्रुतांनोधेरधिगम्य, संप्रदायाच सञरोः॥
स्वसंवेदनतश्चापि, योगशास्त्र विरच्यते॥४॥ अर्थः- शास्त्रोरूपी समुपथी, तथा सशुरुनी परंपराथी, तथा श्रास्मशानथी पण था योगशास्त्र, रचायडे.
टीकाः- निर्णय करेला योगना शास्त्रनी रचना, पदवाक्यना संबंधथी करवी उचित ने, एवा हेतुथी योगनो त्रण हेतुवालो निर्णय कहेले. ते त्रण प्रकारो नीचे प्रमाणे . शास्त्रथी, गुरुनी परंपराथी, तथा अनुजवयी, एवा त्रण प्रकारना योगनो निश्चय करी, श्रा शास्त्र रचाय . तेना निर्वहणवास्ते कहे . जे शास्त्रथी, खगुरुना मुखथी तथा अनुजवथी जणायु के, एवं योगशास्त्र, चालुक्यवंशना श्रीकुमारपाल राजानी घणी प्रार्थनाथी, श्राचार्य महाराज श्री हेमचंअजीए रचेल . हवे ते योगर्नु माहात्म्य कहे .
योगःसर्वविपचली, विताने परशुः शितः।।
अमूलमंत्रतंत्रं च, कार्मणं निर्टतिश्रियः ॥ ५॥ अर्थः-सघनी आपदार्ड रूपी वहिना समूहने (विदारवाने) तीदण