________________
तृतीयप्रकाश.
. न्य श्रादिकनी पेठे हीरा माणेक विगेरे जवाहीरोनी शिलाउँथी महाशोनावावु जिननवन कराव. वली ते संप्रति राजानी पेठे ठेकाणे ठेकाणे कराववां अने धन न होय तो, एक घांसनी कुंपडीतुं पण जिनजवन बनाव. वली राजादिकें तो, गाम गरास गोकुल विगेरे जिननवनने श्रर्पण करवां तथा तेमनो जीर्णोधार कराववो. अहिं को शंका करे के जिननुवन कराववामां तो बकाय जीवनी हिंसा थाय , माटे ते कराव q उचित केम कहेवाय ? तेने माटे कहे डे के, जे गृहस्थ कुटुंब श्रादिक माटे श्रारंजपरिग्रहमा प्रसक्त , तेनुं धनोपार्जनपणुं निष्फल मा था
? एटला माटे जिनजुवनादिकमां धन खरचर्बु कल्याणकारी के; पण धर्मने माटेज धन पेदा करवू, ए कल्याणकारी नथी. वली ते वाव, कुवा, श्रादिक कराववानी पेठे अधर्मनुं कार्य नथी; केम के, तेमां तो धर्मनां कार्यों थाय . वली जे कुटुंब माटे आरंज नथी करतो, एवो प्रतिमाधारी श्रावक कदाच जिनबिंबादिक न करावे तो पण चाले. हवे त्रीजें जिनागम क्षेत्रमा धन वावर, एटले, जे आगमो सारासारतत्वो जणावे; तथा जे जवनो नाश करनारांबे, एवां आगमोने एटले शास्त्रोने लखाववां, तथा वस्त्र धादिकथी पूजवां. चोथु जिनागम गणनाराउने व. स्त्रादिकथी नक्तिपूर्वक सन्मान आपq. तथा तेजेनोश्रन्यास करनारा साधु श्रादिकने ते श्रापवां, तथा तेनी हमेशां पूजा करवी, श्रने तेने श्रद्धापूर्वक सांजलवां. पांच, जिनवचनोने अनुसार शुक्रचारित्र पालता, तथा पोतानो जन्म सफल करता, पोते, तरता अने बीजाने तारता, एवा तीथंकरथी मांडी सामायिक व्रतधारीप्रत्ये जे धनादिकनुं वावq ते अर्थात् तेम अशनादिक थाहार, रोग वखते औषध, शियालादिकमां वस्त्र, पात्र, दंडा, रजोहरण इत्यादि शापवां. बहुं रत्नत्रयने धरनारी साध्वीउँने पण यथोचित्त आहार श्रादिक श्रापवामां पोताना धनने वापरतुं. अहीं कोश शंका करे के, स्त्रीने तो निःसत्वपणाये करीने, तथा सुशीलपणायें करीने मोदनो अधिकार न होवो जोश्य, माटे तेउने दान श्राप ते सा. धुदानतुल्य केम लेखाय? तेने माटे कहे डे के, ब्राह्मी, सुंदरी, राजीमती, सीता विगेरे स्त्री ग्रहस्थपणामां पण महासत्ववालीउ प्रसिक थएनीयो बे; तथा सत्यजामा श्रादिकें, राज्यलक्ष्मी, पति, पुत्र, नाश, विगेरेने तजीने