________________
तृतीयप्रकाश.
२१
अतिचारने
श्री ने कहेलुं बे; पण सम्यक्त्वसहित देश विर तिने श्राश्रिने कयुं नथी. सर्व विर तिने पण संज्वलनादिकना उदय वखतेज प्रतिचारो होय बे, अने बाकीना कषायोना उदय वखते तो ते सर्वविरतिनो मूलमांथीज छेद थाय बे. माटे एवी रीतें देशविरतिमां अतिचार संजवी शकता नथी, एम कहे मिथ्या बे.
हवे ते अतिचारो प्रथमत्र श्री कड़े बे. क्रोधादधच्च विच्छेदोऽधिकनाराधिरोपणं ॥ प्रहारोऽन्नादिरोधश्वा, हिंसायां परिकीर्त्तिताः ॥ ए ॥
अर्थ:- क्रोधथी बंध, बविछेद, अधिक नारनुं जरनुं, प्रहार, तथा श्रनादिकनो अटकाव, एटला अहिंसावतना तिचारो कहेला बे.
टीका:- बंध एटले गाय अथवा प्रेस आदिकने तथा शिखोमण माटे पोताना पुत्र यादिकने पण प्रबल क्रोधथीज बांधवा, ते पेहेलो अतिचार. शरीर अथवा चामडीने बेदवी ते बीजो अतिचार, बेल, उंट, खचर विगेरे पर, अधिक जार नरवो, ते त्रीजो अतिचार. लाकडी श्रादिकeी प्राणीने मारवां, ते चोथो अतिचार तथा प्राणी प्रत्ये अन्नादिकनो रोध करवो, ते पांचमो अतिचार जाणवो. ए पांचेमां प्रबल कोधथी, एटलुं पद जोडी लेवुं. यावश्यकचूर्णिया दिकमां बेपगां अथवा चोपगां प्राणीनो बंध बे प्रकारनो कह्यो बे, सार्थक ने निरर्थक तेमां निरर्थक तो करवोज नहीं, अने सार्थकना पण बे नेदो बे. सापेक्ष धने निरपेक्ष, सापेक्ष एटले, ढीली गांग्थी दोरी यादिकथी बांधवां, ते, केजेथी आग यादिक वखते तेनो सेहेलथी बचाव थइ शके, छाने निरपेक्ष एटले अत्यंत मजबुताइयी बांधवं ते. वली श्रावकें तो प्राणि पण प्रायः एवाज राखवा, के जेटने बांधवानी जरुरज न पडे. एवीरीतें बविबेदना पण उपर प्रमाणेज बे नेदो जाणवा; तेम चार उपाडवामां पण तेमज जावं. माणस श्रगल जार उपडाववो नहीं; कदाच उपडाववो पडे, तो पण ते पोते पोताने माथे चडावी उतारी शके, तेटलोज नार उपडाववो ने पशुपर पण ते उपाडी शके तेथी पण उंडोज जार वो ने खेतर खेडतीवेला तथा गाडांमां जोडती वेलाए पण तेने