________________
२६४
योगशास्त्र. ल, अने धर्मने श्रर्थे थाय बे; श्रने कुपात्र अपात्रप्रत्ये दीधेलु दान अधर्ममाटे थाय जे. सर्पने जेम दूधनुं पान, तेना फेरनी वृद्धिने माटे थाय , तेम कुपात्र अने अपात्रप्रत्ये दीधेळू दान जवनी वृद्धिने माटे थाय बे. जिनेश्वरोने दान देनारा माणसो मोदगामी थाय ने, तथा जिनेश्वर प्रजुनां पारणाने दिवसे निदा देनारना घरने आंगणे, देवता हर्षपूर्वक रत्नवृष्टि करे . एवी रीतें अतिथिसंविनाग नामना व्रतनुं स्वरूप कां. माटे पात्र अपात्रने जाणीने, यथोचित दान देवू. जो के विवेकी श्रने श्रद्धावान् माणसने सुपात्र दानमां सादात् अथवा परंपराए करीने मोदरूपी फल मले बे. तोपण मुग्ध माणसोना अनुग्रहमाटे सुपात्र दाननुं प्रासंगिक फल हवे कहे जे.
पश्य संगमकोनाम संपदं वत्सपालकः॥
चमत्कारकरी प्राप मुनिदानप्रनावतः॥ नए॥ । अर्थः-संगमक नामें वत्सपाल, मुनिने दानना प्रजावथी चमत्कार करनारी संपदाने पाम्यो; (तेने परंपराये करीने मोक्षरूप फलपण जो के मव्युं दे, तो पण प्रासंगिक फल कहेवामाटे आम कडं बे.)
हवे ते संगमकनी कथा कहे जे. मगध नामना देशमां महालक्ष्मीवालु राजगृह नामर्नु नगर . ते नगरमां श्रेणिक नामें राजा राज्य करतो हतो. ते वखतमां कोश्क कुटुंबविनानी धन्या नामें बालिका संगमक नामना एक बालकने वेश्ने शालिग्राममां श्रावी ते संगमक, लोकोनां वाबरडां चरावीने, त्यां पोतानी श्राजीविका चलाववा लाग्यो. एक दहाडो नगरमा महोत्सव श्राववाथी तेणें घेर घेर दूधपाक रंधातो जोयो. तेथी तेपण घेर जश् मातापासे दूधपाक मागवा लाग्यो, त्यारे तेणी कर्वा के, हुं तो गरीब ढुं, मारे घेर दूधपाक क्यांथी? पण ते बालकें वारंवार ते मागवाथी, तेणी पूर्वना वैजवने संजालती थकी अत्यंत रुदन करवा लागी. ते सांजली पडोशी तेणीने पु:खनुं कारण पुरवा लाग्या; त्यारें तेणीय पोताना दुःखनुं कारण निवेदन करवाथी तेये तेने दूध श्रापवाथी, तेणीये दूधपाक रांध्यो. तथा तेनो थाल जरी पुत्रने सोंपी, पोते कंश काममाटे घरना अंदरना जागमां गश्एट