________________
श्५६
योगशास्त्र.
ला विलेपनादिकने पण ग्रहण कर्याविना, ग्रहण करे; तथा त्यां तेम करीने जणे, पुस्तको वांचे, धर्मध्यान ध्यावे, तथा विचारे के हुं केवो मंदजागी बुं, के श्री साधुर्जना गुणोने अंगीकार करी शकतो नथी. माटे एवी रीतें सर्वथी तो सामायिक सहित पौषध अंगीकार कर. (देशथी पौषधना केटलाक जांगाव उपर कलामांथी कहाडी नाख्या बे.) sa पषध व्रत करनारनी प्रशंसा करे बे,
गृहिणोऽपि हि धन्यास्ते, पुण्यं ये पौषधव्रतं ॥ डुः पालं पालयत्येव, यथा सुचुलनीपिता ॥ ८६ ॥ अर्थः- ते गृहस्थोने पण धन्य जाणवा, के जेउं चुलनी पितानी पेठे पवित्र, ने दुःखें करीने पाली शकाय एवा, पवित्र पौषधवतने पाले बे. तेनुं दृष्टांत हवे कड़े बे.
गंगाना किनारापर अत्यंत रमणीय एवी वाणारसी नामें नगरी बे, त्यां, जितशत्रु नामें राजा हतो. वली त्यां चुलनीपिता नामें कोइ मोटो शाहुकार गृहपति हतो. तेने अत्यंत रूपाली श्यामा नामनी स्त्री इती. तेनी पासे चोवीश क्रोड सोनामोहोरो हती, तेमांची श्राव करोड तेणें
डारमi, a करोड व्याजें, छाने आठ करोड व्यापारमां जोडी हती. दश दश हजारनां व तो तेने गोकुलो इतां एक दहाडो ते नगरीना कोष्टक नामें उद्यानमां श्री वीरप्रभु श्रावीने समोसर्या. त्यां प्रजुने नमस्कार करवामाटे ड सहित देवदानवो, तथा जितशत्रुराजा पण श्र व्यो. ते वखते चुलनी पिता पण पगे चालीने प्रभुने वांदवामादे निकल्यो. तथा त्यां जइ, तेणें हाथ जोडीने प्रजुनी देशना जक्तिपूर्वक सांजली. पबी सजा उठयाबाद चुलनी पितायें प्रजुने हाथ जोडी विनति करी के, दे स्वामि ! मारी यतिधर्म अंगीकार करवानी तो शक्ति नथी, मने श्रावक धर्म अंगीकार करावो ? पढी प्रभुयें पण तेने कयुं के जेम तने सुख उपजे, तेम कर ? एम कवाथी तेणें स्थूलथकी हिंसा, मृषावाद, चोरी विगेरेनां पञ्चखाण कर्या. वली तेणें पोतानी स्त्री शिवाय, परस्त्रीनो त्याग करी, ते चोवीश कोड सोनामोहरो शिवाय धननो, तथा ते या गोकुलो शिवाय गायोनो पण त्याग कर्यो; तेम पांचसो हलोथी खेडाय एटली खेतीनी ज