________________
२३२
योगशास्त्र. रवं, तथा उपनोगमां श्रादि शब्दथी वस्त्र, अलंकार, घर, शय्या, श्रासन, वाहन श्रादिकनुं ग्रहण करवू.
हवे कर कश् वस्तु खावापीवामां वर्जवी, तेनुं खरूप कहे . मद्यं मांसं नवनीतं, मधुदुंबरपंचकं॥ अनंतकायमझात, फलं रात्रौ च नोजनं॥६॥ आमगोरससंप्टक्तं, दिलं पुष्पितौदनं ॥ दध्यदवितीयातीतं, कुथितान्नं विवर्जयेत् ॥ ७॥ हवे मदिराथी थता दोषोने दश श्लोको वडे करीने कहे जे. मदिरापानमात्रेण, बुधिनश्यति दूरतः॥
वैदग्धिबंधुरस्यापि, दौ ग्येणेव कामिनी॥७॥ अर्थः-मदिरापानथी बुद्धि दूर जाय , कोनी पेठे, तो के, उर्जाग्यपणाना दोषथी विद्याननी पण स्त्री जेम, तेम.
पापाः कादंबरीपान, विवशीकृतचेतसः॥
जननी दा प्रियीयंति, जननीयंति च प्रियां॥५॥ अर्थः- अरे! मदिरापानथी पराधीन थएलांबे चित्त जेमनां, एवा मुष्ट माणसो, माताने स्त्री तरिके गणे , तथा स्त्रीने माता तरिके गणे .
न जानाति परं स्वं वा, मद्याचलितचेतनः॥
स्वामीयति वराकः स्वं, स्वामिनं किंकरीयति ॥१०॥ अर्थः-मद्यश्री चलायमान थएलुं बे, चित्त जेतुं एवो ते अनुकंपा करवालायक माणस,पोताने शेव तरीके लेखे जे तथा शेउने चाकरतरिके लेखेडे.
मद्यपस्य शबस्येव, लुवितस्य चतुष्पथे॥
मूत्रयंति मुखे श्वानो, व्यात्ते विवरशंकया ॥११॥ अर्थः- मुडदांनी पेठे चोवटामां लोटता, एवा मदिरापान करनारना खुला रहेला मुखमां विवरनी बुद्धिथी कुतरा पण मुतरे .
मद्यपानरसे मन्नो नग्नः स्वपिति चत्वरे॥ गूढं च स्वमनिप्रायं, प्रकाशयति लीलया ॥१२॥