Page Text
________________
वितीयप्रकाश,
शए मां धान्यज रमी रडं इतुं. वली उकाल वखते मोटी किंमत खश्ते धा. न्य वेचतो, अने सुकाल वखते पालुं ते सघला धन-धान्य देश कोठारो जरतो. वली ते तेमां पडता कोडो गमे जीवातोनी पण दरकार करतोनही, तेम अत्यंत जार जरीने बेल, गधेडां श्रादिकपर पण दया करतो नही. एटलामां को निमित्तिए श्रावीने तेने कडं के, हवे मोटो उकाल पडशे. तेथी तेणें पोतानां तमाम धन, अने वली बीजुं व्याजें धन लश्ने पण तेणें जुदी जुदी जातनुं धान्य एक कयु; पण एटलामां तो वर्षाद घणो सारो थयो; तेथी ते खेद पामवा लाग्यो के, अरे! मारा अडद, मारा चणा, मारा घऊं, मारा मग विगेरेनो नाश थशे! एम गती कुटी मरण पामीने ते नरकें गयो. एवी रीते तिलक शेग्नी कथा जाणवी.
हवे नंदराजानी कथा कहे जे. पूर्व दिशामा अत्यंत सुंदर पाटलीपुत्रनामें नगर बे; त्यां अत्यंत पराकमी त्रणखंडनो राजा नंद नामें इतो. तेणें लोजथी लोको पर थत्यंत कर नाख्यो, वती ते धनवानो प्रत्ये कंश्क अपराध मुकी तेउनुं धन लेश लेतो. एवी रीते ते उपायोये करीने लोको पासेथी धन कढावतो. अने तेथी लोको निर्धन धया, वली तेणें सोनाना सिका कहाडीने चांबडाना सिक्का कर्या. आ वातनी अयोध्याना राजाने जाण थवाथी तेणें तेने (नंदने) शिखामण श्रापवाने पोतानो एक दूत मोकल्यो ते दूतें जश् नंदने कडं के, राजा अन्यायथी जो प्रजानुं धन ले ले तो तेनो यश नाश पामे .वली पोतानीज प्रजानुं राजायें श्रहित नहीं बवू जोश्य; कारण के,मांस जती पण कंश पोतानुं मांस खाता नथी. वली प्रजा धनवान् होवाथीज राजा पण धनवान् थाय , कारण के, गायने जो सारी रीतें खवरावशु, तोज ते पण दूध थापशे. माटे मारा खामियें तमारु हित शखिने मारा मुखथी कदेवराव्यु डे के सर्व दोषना मूलरूप लोजने तमारे तजवो. ते सांजली नंदने गुस्सो चडवाथी ते उठी गयो; अने दूंत जाणीने तेणें तेने मराव्यो नहीं. दूतं पण जर ते वृत्तांत पोताना स्वामिने कह्यो, हवे अहीं नंदने पण अन्यायनां पापोथी अत्यंत व्याधि थर, थने तेनी पीडाथी जेम जेम ते आक्रंद करवा लाग्यो, तेम तेम प्रजाने आनंद थवा
| SR No. | 011619 |
| Book Title | Yogshastra |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publisher | Shravak Bhimsinh Manek |
| Publication Year | 1899 |
| Total Pages | 493 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 25 MB |