________________
वितीयप्रकाश. पवाला, एटले “ववशषजनाराच" नामें संघयणवाला; अने ते संघयण मनुष्यनी अपेक्षायें बे. अने देवोने संघयणनो अनाव होवाथी, तेमने कांतिनो प्रजाव होय . महावीर्यवाला एटले, तीर्थकर चक्रवर्ति श्रादिकना जन्मवाला जाणवा. हवे श्रब्रह्मनां दूषणो देखाडे .
सिंदूरथी पुरेला स्त्रीना सेंथाने, सिमंतक नामना नरकना मार्ग तरिके जाणो. वली तेनी जमरने तो मोक्षमार्गमा थाडी पडेली नागणी जाणवी. माणसो स्त्रीना नंगुर कटाक्षोने जुवे , पण, तेथी पोतानां नंगुर थतां जीवितने तो जोताज नथी. वली तेना सरल एवा नाशिकावंशने जुवे बे, पण तेथी पडता, एवा पोताना वंशने तो जोता नथी. वली स्त्रीना कपोलमा संक्रांत थएता पोताने जुवे ,पण पोताने संसाररूपी तलावना कादवमा धुंचेला तो जोता नथी. वली ते स्त्रीना होग्नुं तो पान करेबे, पण पोतानां आयुष्यने कृतांतथी पान करातुं जोता नथी. वली तेना डोलरनी कसी सरखा दांतोने तो जुए , पण जराए (घडपणे ) जांगी नाखेला पोताना दांतोने तो जोता नथी. वली तेऊना कामदेवने हिंचकवाना हिंडोला सरखा कर्णपाशोने तो जुए बे, पण गलामां पडता कासना पाशने तो जोता नथी. वली हमेशां स्त्रीनुं महोडं तो जोया करे बे, पण ते जाणतो नथी के, कालनुं मुख जोवाने हवे तेने वधारे वखत नथी. वली कामदेवने श्राधीन थएलो माणस स्त्रीना कंठमां हाथ नाखे ने, पण आजकालमा पोताना प्राणो कंगोकंठ थशे, ते तो ते जाणतो नथी. वली ते स्त्रीउँना हाथोरूपी लताउँथी बंधाएला पोताने आनंद माने , पण तेथी कर्मरूपी बंधनोथी बंधाता एवा पोताना आत्माने तो ते जोतोज नथी. वली स्त्रीना हाथोना स्पर्शथी माणस रोमांचित थाय बे, पण तेथी तेने नरकमां लागनारा कांटा केम सांजलता नथी? वली माणस स्त्रीना कुचुकुंचने (स्तनोने) श्रालंबीने सुवे , तेथी जणाय बे, के ते कुंनिपाकनी वेदनाने विसरी गयो बे. वली ते स्त्रीउना मध्यनागने वारंवार अंगीकार करे बे, पण ते एम नथी विचारतो के, था तो जवरूपी समुपनो मध्यनाग . वली धिक्कार जे माणसने के, जे स्त्रीउँना जदरपर रहेली त्रण वतीने जो खुशी थाय , कारण के, ते तो त्रणे वैतरणी सरखी जे. वली कामथी पीडित थएवं पुरुष-मन स्त्रीनी नाजिरूपी