________________
वितीयप्रकाश.
२७३ . उपायो शोधवा लागी, पडी ते कुट्टणी देवदत्ताने पुष्पने बदले करमाएलांपुप्पो, शरबतने बदले पणी,सेलडीने बदले वांसनो टुकडो, एमापवा लागी. त्यारे देवदत्ता गुस्से थवाथी, कुट्टणी तेणीने कहेवा लागी के, तु कोप कर नहीं ? एतो जेवो जद तेवं बलिदान होय. माटे कुपात्र आ निर्धन मूलदेवने तुं तजी दे ? त्यारे देवदत्ताए कडु के, हे माता, पुरुषने परीक्षा कर्याविना पात्र कुपात्र केम कहेवाय ? त्यारे तेणीए कह्यु के, तेनी तुं परीदा कर ? त्यारे देवदत्ताए पण खुशी थश्ने पोतानी दासीने कर्वा के, अचलसार्थवाहने जश्ने कहे के, आजे देवत्ताने सेलडी खावानी श्वा थइने, माटे ते मोकलावजो ? दासीए जश् तेने तेम कहेवाथी तेणे खुशी थश्ने तुरतज शेलडीनां गाडां नरीने मोकलाव्यां, ते जो कुट्टणीए कह्यु के, जो, अचलनुं केQ उदारपणुं ? त्यारे देवदत्ताए खेद पामीने कयु के, हे माता, शुं हुं कई घंटणी ढुं ? के जेथी तेणें मूलीयां अने पांदडां शिखे आटलीवधी सेलडी मोकली !! पड़ी तेणीए माताने कहीने, तेवीज रीतें मूलदेवने पण दासी मारफतें कहेवराव्यु. त्यारे मूलदेवें सेलडीनां पांच सांग लश्ने, तेनां पीडां तथा मूली कहाडी नाखी, तथा न चवाय तेवा गांग पण कहाडीने बबे आंगलनी गंडेरी करीने तथा तेने चप्पुथी बोलीने, अने कपुरथी सुगंधियुक्त करीने मोकलावी. ते जोश्ने देवदत्ताए कुट्टणीने कडं के, मूलदेव तथा अचलमां रहेलो सोनां अने कथीर सरखो तफावत तुं जो ? त्यारे कुट्टणीए विचार्यु के, निर्बुद्धि हरिणी जेम कांजवानां पाणीप्रत्ये तेम आ पण श्रा धूर्तप्रत्येज अभिलाषा राखे . माटे हवे को एवो श्लाज शोधवो, के जेथी मूलदेवने नगरमांथी कहाडी मुकाय. पनी तेणे अचलने कयु के, तारे देवदत्ताने महोडे को गाम जवानुं खोटुं बानु कहाडवू परी ज्यारे तुं तेम करीश; त्यारे तने परगाम गएलो जाणी, मूलदेव शंकारहित तेणीनी पासे आवशे. पड़ी ज्यारे ते देवदत्तासाथे जुगार रमतो होशे, त्यारें हुं तने संकेत करीश, एटले तुं सघली सामग्रीसहित त्यां श्रावजे ? अने ते वखते तुं तेनुं कंज्ञक एवं अपमान करजे, के जेथी ते देवदत्ताने श्छे नहीं. पड़ी तेणे पण देवदत्ताने घणुं धन आपीने तेम कयु. पढी ज्यारे जयरहित मूलदेव त्यां आव्यो, त्यारे ते कुट्टणीए लुपीरीतें