________________
वितीयप्रकाश. पण एक क्षत्रियसंबंधि चरु सिद्ध करजो. पड़ी ते इषिये पुत्रने अर्थे, पोतानी स्त्री माटे ब्राह्मण संबंधि, तथा शालीमाटे क्षत्रियसंबंधि चरु साध्यो. पड़ी ते स्त्रीय विचार्यु के, मारा जेवो जंगली पुत्र न थाय तो सारूं, एम विचारि तेणीय क्षत्रियसंबंधी चरुनुं नक्षण कयु, श्रने ब्राह्मणसंबंधिचरु पोतानी बेहेनने मोकलाव्युं तेथी ते बन्नेने पुत्रो थया; तेमां रेणुकाना पुत्रनुं नाम राम पाड्युं, तथा तेणीना बेहेनना पुत्रनुं कृतवीर्य नाम पाड्यु. पढी अनुक्रमें ते राम मोटो थयो, अने तेनो पिता ऋषि बतां पण ते, पाणीमां जेम वडवानल, तेम पोतानुं क्षत्रिय तेज देखाडवा लाग्यो. हवेत्यां को अतिसारनो रोगवालो विद्याधर श्राव्यो; तथा ते रोगथी तेने आकाशगामिनी विद्या विसरी ग.
त्यां ते रामें तेनी नाश्नीपेठे औषधश्रादिकथी सेवा करी, त्यारे ते विद्याधरेंतेने परवश करवानी विद्या आपी. पठी ते शरवणमां जश्ने ते विद्याने साधवा लाग्यो, अने त्यारथी ते जगतमां परशुराम नामथी प्रसिद्ध थयो. हवे एक दहाडो ते रेणुका पतिनी रजा लश्ने हस्तिनापुरें पोतानी वेहेनने मलवा गइ. “श्रा शाली ," एम विचारि चपलनेत्रवाली ते रेणुका साथे अनंतवीर्ये नोगविलास कों; कारण के, कामदेव अति अंकुशरहित ने. एवी रीतें इंसें जेम अहव्याप्रत्ये, तेम था राजाय पण इछा प्रमाणे तेणीनीसाथे विलास कर्यो. एवी रीतें रेणुकाने अनंतवीर्यथी पुत्र थयो, अने ते पुत्रनी सायेज झषि पण रेणुकाने ले गयो, कारण के, स्त्रीमा बुब्ध माणस प्रायः दोषतरफ दृष्टि करतो नश्री. हवे अकाले फलेली वेलडी सरखी, पुत्रसहित रेणुकाने जोश्ने, परशुरामें गुस्से थक्ष, तेणीने कुदाडीथी बेदी नाखी. पड़ी तेणीनी बेदेने ते वात अनंतवीर्यने कह्याथी, श्रने तेथी पवनथी जेम अनि तेम, अनंतवीर्य गुस्से थयो; पड़ी महाबलवान् एवा ते अनंतवीर्य राजाए जमदग्निने श्राश्रमें जश्ने, मदोन्मत्त हाथीनी पेठे तेना आश्रमने नांगी नाख्यो. एवी रीते तापसोने मुख आपीने, तथा तेउनी गायो श्रादिक खेश्ने, सिंहनी पेठे ते धीरे धीरे चालतो थको पाडो वव्यो. ते वात जाणीने परशुराम, सादात् यमनी पेठे तेनी पाउल दोड्यो; तथा संग्राममां कौतुकी थश्ने, तेणें काष्टनी पेठे अनंतवीर्यना कुहाडीश्री टुकडेटुकडा करी नाख्या. प्रधानोए ते