________________
'ઉપકેમ
ભરવાડને પણ ચાલતું નથી. તેમને પણ પિતાના પશુઓને ખ્યાલ રાખવા માટે તેની ગણતરી કરવી પડે છે અને દૂધ, ઘી તથા ઊન વગેરે વેચીને પૈસા મેળવવા માટે એક યા બીજા પ્રકારના ગણિતને આશ્રય લેવો પડે છે.
આપણે ગૃહવ્યવહાર પણ ગણિત વિના ચાલતું નથી. ઘરમાં શાકભાજી, ફળફૂલ, દૂધ, ઘી, તેલ, અનાજ, કાપડ આદિ અનેક વસ્તુઓ આવે છે, તેને હિસાબ ચૂકવવા માટે ગણિતજ્ઞાનની જરૂર પડે છે. વળી ઘરભાડું, વીજળી, ગેસ, પાણી વગેરેનાં જે બીલે આવ્યાં હોય, તે ચૂકવવા માટે પણ પ્રથમ તેને આંકડે નકકી કરવો પડે છે અને તે ગણિતના આધારે જ નક્કી થઈ શકે છે.
આ રીતે આજે આખા ચ વિશ્વના વ્યવહારમાં ગણિત અગ્રસ્થાન પ્રાપ્ત કર્યું છે, એટલે તેના જ્ઞાન વિનાને મનુષ્ય પશુતુલ્ય લેખાય છે. અહી અમે એટલું સ્પષ્ટ કરવા ઈચ્છીએ છીએ કે ગણિતના સામાન્ય કે મામુલી જ્ઞાનથી આપણું વ્યવહારનું ગાડું ગબડે એમ નથી. તેમાં નિપુણ, નિષ્ણુત, બાહોશ કે કાબેલ બનીએ તો જ આપણે વ્યવહાર બરાબર ચાલે અને આપણું માથે ધંધા, રોજગાર, નોકરી કે અન્ય સેવાઓ અને જે જવાબદારીઓ રહેલી હોય, તે આપણે પૂરેપૂરી અદા કરી શકીએ.
પરતુ પરિસ્થિતિ જુદી જ નજરે પડે છે. આપણા માન્ય આગેવાનોનું ધ્યાન આ તરફ ખેંચાયું નથી. શિક્ષણ ખાતું પ્રમાણમાં ઘણું શિથિલ છે અને તે આમા હાલ
