________________
વિભાગ ૩ જો ક્ષુલ્લક અને દાક્ષિણ્ય
શ્રાવસ્તિને માર્ગે
દેવી થશે ભદ્રા રાત્રીના છેલ્લે પહેરે સાકેતપુરને પાદરે આવી પહોંચી. જંગલને માર્ગે આગળ વધી. પ્રભાત થવાને એક પહોર જેટલો વખત હતો. તે મહેલ બહાર નીકળી તે પહેલાંજ ચંદ્ર આથમી ગયો હતો અને આકાશમાં તારા માત્ર ઝગમગી રહ્યા હતા અને એના માર્ગ ઉપર આછો પ્રકાશ રેડી રહ્યા હતા. આખા જંગલમાં નિરવ શાંતિ હતી. અવારનવાર ઈ પક્ષી કદાચ બેલતું હતું તે સિવાય મનુષ્યને અવાજ ત્યાં સંભળાતે નહોતે.
મહારાણી પગે ચાલતી હતી, પોતે રાજરાણી છે એનો તો એનો મગજમાં અત્યારે ખ્યાલ કે તોર પણ નહોતે, પિતાના શિયળની હવે રક્ષા થશે એ વાતની ધીરજે એના માનસમાં સંતોષ પૂર્યો હતે. કૂતરાના ભસવાના અવાજની એને દરકાર નહોતી. પણું જેમ જેમ તે આગળ વધતી ગઈ તેમ તેમ હવે કર્યા જવું તે પ્રશ્ન તેની સન્મુખ ઊઠવા લાગ્યું. પ્રાણી કે કામ ઉપાડે છે ત્યારે ઝટ કરત ને કામ આદરી બેસે છે. પણ કામની ઝીણી વિગતેને વિચાર આવેશને
