________________
કવિજીનાં કથારને
૭૨. પણુ ભટ્ટા એકની બે ન થઈ. સેનાપતિ રોષે ભરાયે અને . એને ખૂબ દુઃખ અને યાતના આપવા લાગ્યો. છતાં એ ન. માની એટલે છેવટે થાકીને સેનાપતિએ એને જલ્લક નામના વૈદ્યને વેચી દીધી!
જલ્લક વૈધે પણ એને પિતાની પત્ની બનવા સમજાવી પણ ભટ્ટાએ એની વાત નકારી કાઢી. એટલે એણે એના ઉપર જળ મુકાવીને એના શરીરમાંનું લોહી ચુસાવી લીધું, એને ખૂબ પીડા પહોંચાડી. આના લીધે રૂપવતી ભટ્ટા કદરૂપી બની ગઈ; કષ્ટ અને યાતનાઓની ઠેકરો ખાઈને એના અભિમાનના ચૂરેચૂરા થઈ ગયા અને રુદન અને વલેપાત કરતી કરતી એ પિતાની કરણીને ધિકકારવા લાગી.
એક દિવસ કેઈ કામસર એને ભાઈ ત્યા આવી પહોંચ્યા. ભટ્ટાની આવી દુર્દશા જોઈને એની આંખમાં. આંસુ ઊભરાઈ આવ્યાં એણે વૈદ્યને ઘણું ધન આપીને પિતાની બહેનને એની પાસેથી છોડાવી લીધી. ભટ્ટાનું મન. સ્વસ્થ થયું એટલે એણે પિતાના પતિ મંત્રી પાસે, પિતાના અવિનય માટે, માફી માગી
અભિમાનનાં આવાં કડવાં ફળ ચાખીને ભટ્ટાનું હૃદય એટલું બધું સરળ અને શાંત થઈ ગયું કે એણે પ્રતિજ્ઞા કરી કે હવે હું ક્યારેય અહંકાર તથા ક્રોધ નહીં કરું.
એક દિવસની વાત છેએક મુનિ ભટ્ટાને ત્યાં સહસપાક તેલ લેવા આવ્યા. આવું બહુ કીમતી તેલ કંઈ બધે મળી પણ શકતું નથી. ભટ્ટાએ હર્ષપૂર્વક તેલનું દાન કરવા માટે દાસીને તેલને ઘડે લઈ આવવા કહ્યું. દાસીએ જે ઘડે ઉઠાવ્યે કે એ એના હાથમાંથી છટકી ગયે. ઘડે પડતા જ દાસીનું હૈયું ધડકી ઊઠયું. એને થયું આ માટે,
મળી પણ શર ઘટે લઈ આજ છટકી ગયે
