________________
કવિજીનાં થારના
૧૩
ટિબેટના રાજાને કેદ કરીને જાહેર કર્યુ· કે, જે મને જશીહેાંગના વજન જેટલું સેાનુ` મળશે તેા જ હું એને છૂટ કરીશ, નહી' તા અને દેહાતદડની સજા કરીશ.”
આ સમાચાર મળતા ટિમેટના રાજાના દીકરા અને ભત્રીજા જીવ ઉપર આવીને સેાનું ભેગું કરવા લાગ્યા; પણ ટિમેટના રાજાને એ ન ગમ્યું
રાજા જશીહાંગે પેાતાના દીકરા અને ભત્રીજાને આમ કરતાં અટકાવ્યા અને કહ્યું “ મને છેડાવવા માટે તમે જે સેાનું ભેગું કરી રહ્યા છે, એને આચાય દ્વીપ'કરના સ્વાગતને માટે સાચવી રાખજો ! મને છેાડાવવાના તમે પ્રયત્ન ન કરશેા; નહીં તા મને દુખ થશે આપણા ગરીમ દેશનું સાનુ મારા આ તુચ્છ દેહની મુક્તિ માટે નહી પણ આપણા આખા દેશની અજ્ઞાનતા દૂર કરવા માટે વપરાવુ' જોઈ એ.”
મૃત્યુના ઘેાડા વખત પહેલાં જ ટિમેટના રાજાએ પેાતાના ભત્રીજાને કહ્યુ હતું . “ વત્સ ! તુ` રાકકળ ન કરીશ. આ ભારે ખુશનસીબી અને હુની વાત છે કે આજે ધમ અને દેશને માટે મારી જાતનું અલિદાન દેવાના અવસર મને મળ્યું છે! આવા સંજોગ કાઈક ભાગ્યશાળીને જ મળે છે. પણ મારી છેલ્લી ઇચ્છા એ છે કે તમે આચાય દીપ કરને ઓપણા દેશમા જરૂર તેડી લાવજો ! તેએના પધારવાથી તિબેટમાં નવી ચેતના પ્રગટશે. આશા છે કે તમે મારી આ ઇચ્છા જરૂર પૂરી કરશે.”
સાઠ વર્ષની વૃદ્ધ 'મરે પણ છેવટે આચાય દીપકરને ટિમેટમાં તેડી લાવવામા આવ્યા . રાજા જશીહાગની ઈચ્છા. પૂરી થઈ.
