________________
અનુપ્રેક્ષા
વિષયેાની આસક્તિ છૂટી જવાથી કષાયની ઉત્પત્તિ પણ અટકી જાય છે, તેના પરિણામે અપ્રમાદ અને અકષાયગુણુની ઉત્પત્તિ થવાથી આત્માનું શુદ્ધ નિરાવરણ જ્ઞાનાનંદસ્વરૂપ પ્રગટી નીકળે છે.
૧૨૪
સુખદુઃખના જ્ઞાતા અને રાગદ્વેષના દૃષ્ટા.
પ્રભુને સર્વસ્વનું દાન કરવાથી પ્રભુ પેાતાના સવ સ્વનુ દાન કરે છે. જેની પાસે જે હેાય તે આપે, એ નિયમાનુસાર નમસ્કાર કરનારા પેાતાનાં મન-વચન-કાયા પ્રભુને સાંપે છે. તેના ખઢલામાં પ્રભુ જ્ઞાન—દન—ચારિત્રસ્વરૂપ પરમાત્મપદ નમસ્કાર કરનારને અર્પણ કરે છે.
જગતમાં સર્વશ્રેષ્ઠ દાન પરમાત્મપદનું દાન છે. પરમાત્માને નમસ્કાર કરનારા ૫ાતે તે દાન મેળવવાના અધિકારી અને છે. નમસ્કાર કરવા વડે અધિકારી અનેલા તે જીવને પરમાત્મા પેાતાનું પદ જ આપી દે છે, ભક્ત નમો વિદ્યુતાળ' ખેલે છે
.
તેના બદલામાં ભગવાન ભક્તને ભગવાન છે' – એવુ* વચન ( Call ) આપે છે.
‘તત્ત્વમલિ ’કહીને ‘તું જ
'
સુખદુઃખના જ્ઞાતા અને રાગદ્વેષના દૃષ્ટા જે થઈ શકે છે, તે સ્વય' અંશે ભગવાન છે, કેમ કે તેની તે સાધના જ કાળક્રમે સાધકને કેવળજ્ઞાન અને કેવળદ ન આપનારી થાય છે. કેવળજ્ઞાનગુણુના અને કેવળદનગુણુના અધિકારી થવા માટે છાભાવ અને જ્ઞાતાભાવ કેળવતાં શીખવુ જોઇએ. સુખદુઃખ એ કનુ ફળ છે અને રાગદ્વેષ એ સ્વચ ભાવક સ્વરૂપ છે.
