________________
વિહાર અને પ્રકાશ વર્ષ અસ્ત્રશસ્ત્રધારી સર્વ સુભટ તેને ગગનમાં ઊડતો જોઈને અવાક થઈ ગયા. રાજા શ્રેણિક પણ વિસ્મય પામ્યા. સાચી હકીક્ત સમજવા તે શ્રી મહાવીર પ્રભુ પાસે પાછે ગ.
મગધને મહારાજા હાથ જોડીને ઊભો રહ્યો. શ્રી વીરે તેને શુભાશિષ પાઠવ્યા. પછી શ્રેણિકે નમ્રતાપૂર્વક કેઢિયા સબ ધી પ્રશ્ન કર્યો શ્રી મહાવીર બોલ્યા, “હે રાજન ! તુ જેને અત્યાર સુધી કેઢિયે સમજે છે, તે સાચો કેઢિયે નહોતો, પરંતુ દુર્દરાંક નામે દેવ હતો, ભરસભામાં તે મને પગે પડ હતા, ને કય તે પરૂ Íહ, પરન્તુ ઉત્તમ પ્રકારનું ચંદન હતું. પણ તમને ભ્રમમાં નાખવા સારૂ તેણે વૈક્રિયલપિની પ્રબળ પ્રભાવ વડે તેવો દેખાવ કર્યો હતે. એક વાતનો ખુલાસે ચત, રાજા શ્રેણિકે શ્રી વીર આગળ છીંકના પ્રસંગ વર્ણવ્યા. તે પ્રસ ગને પ્રકાશમાં લાવતા શ્રી મહાવીર પ્રભુ બાલ્યા, “હે રાજન સર્વ પ્રથમ મને છીક આવી, તે પ્રસ ગે તે દેવ -બે “મરે.” તેને ગૂઢાર્થ એ છે કે, હે પ્રભુ, તમે સમગ્ર કર્મને
ક્ષય કરીને, જન્મજા મરણ વિગેરેથી રહિત સ્વાભાવિક સુખવાળા મિક્ષને તુરત પામે. ' “હે રાજા' તમને ચીરકાળ જીવવાનું એવા હેતુથી કહ્યું કે, તમે જીવતા રહે ત્યાં રાજયસુખને અનુભવી શકે, પણ અવસાન બાદ તમારે માટે નરક છે. , માટે ચીરકાળ છે એમ * કહ્યું. અભયકુમાર મંત્રીને જે કહ્યું તે એવા હેતુથી કે, જીવતો છતો અહીં સુખ ભેગવે છે અને મરણ પામીને સવર્થસિદ્ધ વિમાનમાં દેવ થનાર છે. એટલે તેને માટે અહીં જીવવું કે, મરીને પગે જવું બને સમાન છે. એટલે “વારો વા જીવો” એમ કહ્યું કાલસૌરિકને મા મર, મા જીવ’ એવા હેતુથી કહ્યું છે કે, તે અહીં આવીને હમેશાં પાંચસો પાડાને વધ કરે છે એટલે તેના માટે સંસાર પબુ નરક રૂપે -જે છે અને મરીને પણ તે ઘેર નરકમાં જવાનું છે, એટલે ન જીવવું * ને ન મરવું એ બને તેને માટે સરખાં જણાય. ઉક્ત સઘળી ઘટનાએ
