________________
-
-
-
-
- -
-
- -
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાર તેમણે સૂતરના આંટા ગણ્યા તે બાર થયા એટલે બીજા બાર વર્ષ સુધી સંસારમાં રહેવાનો વિચાર કર્યો,
બાર વરસ જોતજોતામાં વીતી ગયાં. એટલે આદ્રકુમારે દીક્ષા - લીધી. તપ ત્યાગ ને સંયમનું બળ તેમની અંદર અને આસપાસ
તરવા લાગ્યું. રાજગૃહીના માર્ગે જતા તેમને રસ્તામાં પાંચસો ચોરોને - ભેટ થયે. વાતચીતને અંતે માલમ પડયું કે તે પાંચસો ચોરો તે,
આદ્રકુમારના પિતાએ આદ્રકુમારની દેખરેખ અંગે નીમેલા પાંચસો સુભટો હતા કુમાર ગુમ થતાં, રાજાની બીકે તેઓ આ દેશમાં નાસી આવેલા અને ચોરીના બંધા વડે ગુજરાન ચલાવતા હતા. ધર્મનો ઘેરી માર્ગ સમજાવી મુનિએ તેમની દીશા આપી અને મની સાથે આગળ ચાલ્યા.
માર્ગમા હસ્તિતાપમાન આશ્રમ આવ્યો તેઓને એ મત - હતો કે, એક મોટા હાથીને મારીને તેના માંસથી ઘણા દિવસો નિર્ગમન કરવા, તેથી ઘણું જીવન બચાવ થાય. આવા દયાભાસ ધર્મવાળા તાપસેએ એક મત માતંગને મારવાને માટે તે આઝ
માં બાંધ્યો હતોમાર્ગમાંથી પસાર થતાં આર્કમુનિને વંદન કરવાની ઉજવી ભાવના માતંગમાં પેદા થઇ તે નમવા ગયો કે તરતજ તેનાં બંધનો તૂટી ગયાં. સૂ ઢથી મુનિના ચરણને સ્પર્શ કરી તે હાથી જંગલમાં ચાલ્યા ગયે. તાપસ મુનિ તરફ ગુસ્સે થયા. આર્કમુનિએ ઉપદેશ બળે તેમને ભીંજવ્યા અને શ્રી વીરપ્રભુ પાસે દીક્ષા લેવા મોકલ્યા. મહાવીરે તેમને દીક્ષા આપી.
ગજેન્દ્રમુક્તિ અને તાપસના પ્રતિબંધની હકીક્ત સાંભળી - - શ્રેણિક રાજા અને અભયકુમાર આદ્રકુમાર પાસે આવ્યા અને તેમને વદન ર્યું. મુનિએ અભયકુમારને ખરા અંતઃકરણથી આભાર માજો, કેમ કે તેમની સાચી દષ્ટિ અપાવવાના કારણ રૂપ જ તે - ક. તે પછી આમહામુનિ રાજગૃહમાં પધાર્યા, ત્યાં પધારેલા શ્રી'
