________________
આદ્રકુમાર
તથા ગામના રાજાએ મુનિને શ્રીમતીને હાથ સ્વીકારવાનું સમજાવ્યું. મુનિને અટલ આકાશવાણી યાદ આવીઃ મારે ભેગ ભોગવવાના બાકી લાગે છે. નહિતર આ બનાવ કયથિી બને ! ભોગાવલી કર્મ અવશેષ હાય, ત્યાં સુધી દીક્ષા લેવાય જ નહિ અને કદાચ લેવાય તો પણ એ ભોગાવલી કર્મ ખપાવવા પુનઃ સંસારપ્રવેશ કરવો જ પડે (કણબી ! અને બંધુમતીના ભવમાને તેમના જીવન સબંધ સરખાવવાથી આ વસ્તુસ્થિતિ ઉપજવાનું કારણ મળી રહેશે.)
આર્કમુનિ પુનઃ આદ્રકુમાર બન્યા, તેમણે સંસાર પ્રવેશ કર્યો - શ્રીમતીનું પાણગ્રહણ કર્યું. સમય વ્યતીત થતાં શ્રીમતીથી તેમને એક પુત્રને જન્મ ચા પુત્રના જન્મ બાદ આદ્રકુમાર પુનઃ દીક્ષા કાજે ... તૈયાર થયા શ્રીમતીને તેમણે તે અંગે વાત કરી. શ્રીમતીએ તેને જવાબ ન વાળ્યો, પણ પિતાના ગભરુ બાળને તે હકીકત જણાવવા છે તે રેટિ લઈને બેઠી, ધવલ મેઘખંડશી રૂની પુણ લઈ કતવી . લાગી. આ જોઈ નાનુ બાળક કાલીઘેલી વાણીમાં બે, બા ! બા! આ તું શું કલે છે કે તેણે જવાબ આપ્યો. બેટા ! તારા પિત હવે દીક્ષા લેવાના છે, ઘર છોડી ચાલ્યા જનાર છે. એટલે રેટિયાની સબત વિના પેટનું પૂરું ન થાય. આજથી હું તેની દોસ્તીમાં પડું છું.”
આ સાંભળી બાળક બોલ્યો, તેમને પકલી લાખીશ, પછી શી રીતે જશે! એમ કરી પાસે પડેલુ કાચું સૂતર લઇને તે આદ્રકુમાર બેઠા હતા ત્યાં આવ્યો. તેમને તે સૂતરના રામજને ભી જાયલા મેહશા તાર વટવા લાગ્યા. બાળકનું આ વર્તન જોઈ આદ્રકુમાર ભીંજાયા
, ૧. ઇ. પુ. છઠ્ઠી સદીમાં રેટિયાનું અસ્તિત્વ જ હતું એટલુજ નહિ, પણ તે એક ધારાને આધારરૂપ હતો. એમ બે વસ્તુ આ દષ્ટાંતથી
પુરવાર થઈ જાય છે. મહાત્મા ગાંધીજીની પ્રવૃત્તિ સાથે આ ઘટનાને . 1 સરખા. ? "
