________________
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર
-
-
(૧૦) દેસાવગાસિક વ્રત –એક સાથે દશ સામાયિક થાય એટલે તે દેસાવનસિક વ્રત કહેવાય. ચૌદ નિયમ ધારવા તેનેય દેસાવમાસિક કહેવાય છે.
(૧૧) પૌષધ વ્રત-પૌષધ બને તે આઠ પ્રહરી કરવ, નહિતર ચાર પ્રહરી, પૌષધ એટલે ઘરના આર સમારંભના ભાર ત્યજી, ઉપાશ્રયની પવિત્ર ભૂમિ જ ગુરૂ મહારાજ સમીપે અથવા તેમની છબિ સમિપે ચાર પ્રહર સુધી સાધુ અવસ્થામાં ટકવાનો નિયમ. પૌષધ કરનારે ઉપવાસ નહિ તો આયંબિલ કે એકાસણુ સહિત પૌષધ કરવો જોઈએ. પૌષધ સાધુ જીવનમાં પ્રવેશવાનું પ્રથમઠાર છે.
(૧૨) અતિથિસંવિભાગવ્રત–મુનિ મહારાજને ગોચરી વહરાવીને ભોજન કરવું, તેનું નામ અતિથિસંવિભાગ. મુનિરાજને ચોમ નહોય તો કઈ સાધમ બન્ધને જમાડીને જમવું. આવા અતિથિસંવિભાગ વર્ષ માં.......કરવા.
સાચો અર્થ (શ્રાવક) આર્યા (શ્રાવિકા) નીચેની વસ્તુ ન જ વાપરે.
બાવાસ અભટ્સ-એટલે નહિ ખાવા યોગ્ય બાવીસ વરતુઓ તેનાં નામો (૧) વડના ફળ (૨) પીપળાના ફળ (૩) પીળખણનાં ફળ (૪) કઠબરના કુળ (૫) ગુલરના કળ (૬) મદિર (૭) માંસ (૮) મધુ (૯) માખણ (૧૦) બરફ (૧૧) નિશા (૧૨) કરા (૧૩) માટી(સચિત) (૧૪) રાત્રિભેજન (૧૫) બહુબીજવાળા ફળ (૧૬) સંધાન (બાળઅથાણુ (૧૭) વિદળ-દહીંની સાથે કઠોળ મેળવવું (૧૮) રીંગણું ૧૯) તુચ્છ ફળ (ખાવાનું થોડું ફેંકવાનું વધારે) (ર૦) અજાયું ફળ (૨૧) ચલિત રસ. (૨૨) બત્રીસ અનંતકાય.
બત્રીસ અનન્તકાય પણ શ્રાવક-શ્રાવિકાને ન ખપે.
(૧) સૂરણકન્દ (૨) વજકન્દ (૩) લીલી હળદર (૪) સિતાવરી (૫) લીલો નરઘુર (૬) આદુ (૭) વરિયાળી ક૬ (૮) કુંવારી-કુવા
