________________
શાલ-મહાશાલની દીક્ષા
૨૩
* આર્યાવર્તને આંગણે અહિંસાની અમરવેલ પાગરી રહી છે, તેને ઉછેદ સાચા આયથી ન જ થાય, કેઈપણ જીવને હણવાની ભાવના થવી એ પણ મોટામાં મોટા પાપના કારણરૂપ થાય છે તે પછી જીવના નાશની તો વાત જ ક્યાં રહી ? સમજે અને સહુને સમજાવો કે, “આત્માની હયાતિમાં અહિંસા જ શોભે, જ્યારે -આત્મતત્વ નાબૂદ થાય ત્યારે ગમે તે રીતે વર્તજે.'
સેલમું માસું –મોકાનગરથી વિહાર કરીને શ્રી મહાવીર પ્રભુ (વિ. પૂ૪૮૪=૪. પૂ ૫૪૦–૧) વાણિજ્યગ્રામમાં પધાર્યા અને કેવળી પણાનું સોળમું ચેમાસું વાણિજ્યગ્રામમાં કર્યું. ' વર્ષાઋતુ ઊતરતાં મહાવીર પ્રભુએ રાજગૃહ તરફ વિહાર શરૂ કર્યો. માર્ગમાં અનેક જીવને સંસાર તરવાનો ઉત્તમ માર્ગ બતાવતા -પરમ ઉપકારી શ્રી મહાવીર રાજગૃહીમાં પધાર્યા. અહીંથી શ્રી વીરની સાથે વિચરતા સાધુઓમાંના ઘણાએ અનશન વ્રત અંગીકાર કર્યો. -સત્તરમું ચોમાસું રાજગૃહમાં જ પસાર થયું (વિ. સં. પૂર્વે ૪૮૪– ૪૮૩). અત્યારે શ્રી મહાવીરની વય ઓગણસાઠની થઈ હતી. છર્તા એકધારા પ્રવાસની અસર તેમના માનસમાં લેશ પણ અસરની રેખા ન તાણ શકતી.
ચોમાસું પૂરું થતાં શ્રમણ ભગવાન મહાવીરે વિહાર શરૂ કર્યો. વિચરતાં વિચરતા પૃષ્ઠચંપા નગરીએ પધાર્યા.
શાલ-મહાશાલની દીક્ષા –પૃષચંપામાં તે સમયે શાલ રાજા રાજ્ય કરતો હતો. તેમને મહાશાલ નામે યુવરાજ હતા. શ્રી મહાવીર જેવા મહાપવિત્ર પુરૂષ પોતાના નગરમાં પધાર્યાના સમાચાર મળતાં પિતા-પુત્ર તેમના દર્શને ગયા. તેમને સાચો માર્ગ સૂઝાડવા શ્રી મહાવીરે “કમ સંબંધ” ઉપર દેશના આપી. દેશનાથી પિતાપુત્ર પ્રતિબંધ પામ્યા. પોતાના ભાણેજ ગાલિત રાજ્યાભિષેક કરી રાજા શાલ અને યુવરાજ મહાશાલે શ્રી વીર પ્રભુ પાસે દીક્ષા લીધી.
