________________
૨૦૪
વિશ્વોદ્ધારક શ્રી મહાવીર - શારીરિક સ્થિતિ સુધરી કે તરત જ શ્રી મહાવીરે મેંટિયગામથી ઉત્તર પૂર્વ દિશામાં વિહાર શરૂ કર્યો. તે પંદરમું ચોમાસું પણ મિથિલામાં કર્યું.
ચેમાસું પુરૂ થયું કે શ્રી વીરે વિહાર આદર્યો, વિહરતા વિહરતા શ્રાવસ્તિ નગરીએ પધાર્યા.
શ્રી કેશિગણધર અને ગૌતમસ્વામી:–ભગવાન મહાવીરના પ્રથમ શિષ્ય ગણધર ગૌતમ પણ મહા યશસ્વી હતા, તે જ્ઞાન, દર્શન, - ચરિત્રના પારગામી હતા. દ્વાદશઅંગના જાણ અને સંબુદ્ધ હતા તેમને
પણ શિષ્ય વર્ગને મેટો સમુદાય હતો. તેઓ પણ ગામોગામ વિહરતાં શ્રાવતિ નગરીએ પધાય ને કાષ્ઠક નામે ઉદ્યાનની નિર્દોષ ભૂમિમાં વાસ કર્યો.
એ જ સમયે ત્રેવીસમા તીર્થંકર શ્રી પાર્શ્વનાથ ભગવાનની પરંપરામાં થયેલા ત્રણ જ્ઞાનના ધારક, મહાધુર ધર શ્રી શિગણધર
ત્યાં આવ્યા. બે સમર્થ જ્ઞાનીઓના પ્રકાશથી ઉદ્યાન પણ ભવા -લાગ્યું. ત્યાં હજારો લોકો એકત્ર થયા. મહામહે એકબીજાને સુખ- શાતાના સમાચાર પૂછી શ્રી કેશગરે ગૌતમસ્વામીને કહ્યું, “હે
પવિત્ર પુરુષ ' હું આપને કોઈકે પૂછવા ઈચ્છું છું.” હે મહાભાગ! યયા રુચિ પ્રશ્ન કરે. આજ્ઞા મળતી કેશગણધરે પ્રશ્ન કર્યો
“શ્રી પાર્શ્વનાથ પ્રભુએ ઉપદેશેલ ધર્મમાં ચાર મહાવ્રતને સ્વીકાર કરેલ છે, જયારે શ્રી વીર પ્રભુ પાંચને ઉપદેશ કરે છે. એકજ ધ્યેયમાં સંલગ્ન બે પુરુષમાં મતભેદ શાથી ઉત્પન્ન થયે હશે ? ”
૧ ગણુધર–ગણનાધારક; ગણ (સમુદાય)ને દોરનાર, નહિ કે તીર્થંકર મહારાજના હસ્તે સ્થાપિત પટ્ટશિષ્યોમાંના કોઈ એક જે કે મા કશી સ્વામીને કેટલાયે ગ્રંથામાં દેશી ગણધરના નામે સ બેધ્યા છે (પાર્શ્વનાથની પરંપરાને ઇતિહાસ પૂર્વાદ્ધ ક. ૧૬૭ જુઓ)
