________________
-
આર્યાવર્તની અમરવેલ
૨૦૩ | છે. તે કામના નથી. કિન્તુ એને ત્યાં વિશેષ જૂને અને “ બિડાલી” વનસ્પતિથી સંસ્કૃત બીજેપાક છે, તે લઈ આવ. તે કામના છે.
આ પાઠમાં પ્રાણવાચક નામાવાળી ઔષધિનાં વર્ણન છે, જે ઔષધિ લેવાથી વીતરાગ પ્રભુનો દાહ શાંત થયો.
તામાં વિતા' વાળી આખી ગાથાને સ્પષ્ટા - એ જ નીકળે છે. કે શ્રી વીર પ્રભુએ ચારિત્રધારી સિંહમુનિને, દ્વાદશત્રતધારિણે રેવતી શ્રાવિકાને ત્યાં દાહ શાન્ત કરવાને - કારણે ઔષધિ (મુરબ્બો લેવા મેકલ્યા. કિન્તુ ઔષધિ માટે વપરાયલા શબ્દોના સ્પષ્ટ અર્થ કરવાને અશક્ત વિકાને, તેને - સામાન્ય અર્થ કરી પ્રભુ વિષે અકથ્ય કહપના કરી વળ્યા છે.
જનસૂત્રો, એ અહિંસાનાં રત્નો છે. એને એક એક વર્ણમાંથી " અહિસાની એજસ્વિતા ચમકી રહી છે. એને પારખવાની શક્તિ “ જોઇએ. ભલભલા મહાન પુરુષો પણ એ સુત્રોના સંપૂર્ણ રહસ્યને . નથી મેળવી શકતા, તો પછી પામર જીવોની શી કયા ? ધ્યાનમાં રાખવાનું છે કે શ્રી મહાવીરના સૂત્રને એક એક સૂત્રનો એકજ અર્થ નથી તે પરતુ સૂરજ ના અથ” એક એક -- સૂત્રના અનત અર્થ રહેલા છે. શ્રી મહાવીરના સૂત્રેામાં રહેલી વિશાળતાને પામવાની આપણું શક્તિ ન જ હોય એને માટે તે મહાન ગીતાઈ–બહુશ્રુત ગુરૂઓનાં વર્ષો સુધી પાસાં સેવીએ, ત્યારે માંડ બે ચાર અમી-બિન્દુ ચાખવા મળે,
અહિંસા, એ આર્યાવતને, અને આર્યસંસ્કૃતિની તેમજ જન " ધની અમરવેલ છે. તેને ઉચછેદતો એક શબ્દ પણ આયંબાલથી ,
ન બોલાય, ત્યારે શું શરીરના મોહ તેને સુપલવિત કરનાર શ્રી મહા- વીર જ તેનો ઉછેર કરે ? “ચ્છેિદની કલ્પના પણ ભારે ગણાય !
