________________
વૃથા ઉપદેશ
૧૩
જ્ઞાનીઓ પણ પિતાને મહા અભ્યાસી કહેવડાવે છે, અને કોઈ સારા
અભ્યાસી સાથે ચર્ચામાં ઊતરવાને પ્રસંગ પડે અને તેમાં જે - પિતાની હાર થતી જણાય તે મારામારીના હલકટ પ્રસંગો ઊભા કરે છે. આજનો કાળજ વિચિત્ર છે. આજની દુનિયાને રાહજ આત્માની ઉલ્ટી દિશામાં જતો જણાય છે. આજે કાઈનેય આત્માની અમૃતભીની વાતોની પડી નથી, સર્વને જોઈએ છે ઉજળા ટકા !
પ્રથમ ગણધર – ઈન્દ્રભૂતિ ગૌતમે આત્માને સમજતા થયા. પરમજ્ઞાની શ્રી મહાવીરે સમજાવેલ આત્મધર્મ પ્રતિ તેમને અચલ વિશ્વાસ ઉપજો. પિતાને સાચો રાહ દશવનારા પરમ તેજ દીપકનું ' શરણે રવીકારવા તે તૈયાર થયા શ્રી વીરે તેમના મનની વાત જાણ. લાયક ગણીને તેમને શિષ્ય પદ આપવાની “હા” ભણું. શરીરભાવ છોડી ગૌતમ સાધક બન્યા. શ્રી મહાવીરના તે પ્રથમ શિષ્ય. તેમને . ગણધર કહેવાય છે. જે
બીજા ગણધર–ગૌતમ સાધુ બન્યા. તેમના ભાઈ અગ્નિભૂતિ ” ગૌતમને કાને આ વાત પડી. તેઓ વિચારમાં પડયા. પિતાના શિષ્ય. સમુદાય સાથે તેઓ મહાસન ઉદ્યાન તરફ ચાલ્યા. સન્મુખ આવતા તે અગ્નિભૂતિ ગૌતમને શ્રી મહાવીરે કુશળ સમાચાર પૂછયા આસપાસ શાતિને સમભાવ જગવતા શ્રી વીરને જોતા જ અગ્નિભૂતિ નરમ થયા. અગ્નિભૂતિ શાસ્ત્રના અભ્યાસી હતા. છતાં તેમના સ્ત્રમાં એક વાતને સંદેહ હતો. અને તે એ કે, “કર્મ છે કે નહિ? ” વેદની. મતિના નીચેના વાક્યનો અર્થ બરાબર નહિ સમજાત અગ્નિભૂતિના અંતરમાં કર્મને સંશય રહી ગયેલો.
“ પુરુષ હું ગ્નિ સર્વે મૂi માર્ચ રૂચાહે ” | હે અનિભૂતિ ! આ પદને તમે એ અર્થ કરો છો કે, “જે ” અતીત કાળમાં થયેલું છે, તથા ભાવિમાં જે થવાનું છે, તે સઘળું.