________________
વહતાં જીવન તેજ
૧ ૮૩
એ મંખલીપુત્ર ગોશાક છે ને અજિન છતાં પિતાને જિન માને છે શ્રાવતિમાં બે જિન નથી પણ એક જ છે.' આ વાત આખા નગરમાં વાયુ વેગે પ્રસરી ગઈ. વાત સાંભળતાંજ ગોશાલકને
ધ ચઢયો અને પિતાના જિનેશ્વરપણાને ટકાવવા તે ઉપાય શોધવા લાગે.
એટલાલા તેના નિવાસસ્થાન પાસેથી શ્રી વીરના શિષ્ય, નામે આનંદમુનિ છઠ્ઠના પારણા માટે શિક્ષાર્થે નીકળ્યા. ગોશાલકે તેમને બોલાવ્યા અને હલકી જબાનમાં આ પ્રમાણે બોલ્યો, “અરે આનદ ! તારા ધર્માચાર્ય માં નિજની પ્રતિષ્ઠા ટકાવી રાખવા ખાતર ભર સભામાં મારી ગેરહાજરીમાં જેમ ફાવે તેમ અવર્ણવાદ ઉચ્ચરે છે, પણ હું તેમને પરિવાર સહિત ભસ્મ કરી નાખીશ. આ સમાચાર તું તારા પ્રભુને કહેજે.'
માનદમુનિ ભિક્ષા લઈને શ્રી વીર પાસે ગયા અને ગોશાલકે તેમને કહેલ શબ્દેશબ્દ તેમણે શ્રી વીરને વિનયપૂર્વક કહી સંભળાવ્યા અને પછી પૂછયું કે, હે સ્વામી! ગોશાલક જે બોલ્યો, તે, તે કરી શકે ખરો ?' “અરિહંત સિવાય બીજાને જરૂર તે ભસ્મ કરી દે. ? પ્રભુએ આનંદને કહ્યું.
સ્વામિન! પિતાને જિન તરીકે ઓળખાવનાર અને આજીવક મતને સ્થાપક, મંખલીપુત્ર ગોશાલક, આપે જાહેર કરેલ વૃત્તાંતથી કધાંધ બનીને આપની પાસે આવી રહેલ છે. '' ગોશાલક શ્રી વીર સન્મુખ આવતો જોઈ શ્રી ગૌતમ ગણધર બોલ્યા.
“ગૌતમ, તે ભલે આવે તમે સર્વ સાધુઓ, એની સાથે કઇ પણ જાતના આલાપ સંલાપ કર્યા વગર એક બાજુ ખસી જજે. જે 5 હશે તે હું જ કહીશ ને કરીશ” પરમજ્ઞાની શ્રી વીરે ગૌતમ ગણધરને જવાબ આપ્યો.
