________________
શાલિભદ–ધન્યકુમાર
અંત્ય આરાધના કરવાની શ્રી વીરની આજ્ઞા લઈ અડતાળીસ મુનિ તથા ગૌતમ ગણધરની સાથે તે બન્ને મુનિ વૈભારગિરિ પર ગયા ત્યાં શુદ્ધ શિલાપટ પ્રમાઈને આગમન માટે ઈપથિકી આવી ગણુઘર મહારાજ પાસે વિધિપૂર્વક બત્રીસ દ્વારા વડે આરાધનાની ક્રિયા કરી; તે બન્ને મુનિઓએ હર્ષ પૂર્વક પાદપપગમન અનશન અંગીકાર કર્યું. અડતાળીસ મુનિઓ પણ તે બન્નેની પાસે રહ્યા.
તે બન્ને મહામુનિ, એક માસ પર્યત સંલેખના આરાધી, અંતે શુદ્ધ ઉપયોગમાં લીન ચિત્તવાળા થઈ સમાધિપૂર્વક કાળ કરી, સવઈંસિદ્ધ નામના પાંચમા અનુત્તર વિમાનમાં દેવપણે ઉત્પન્ન થયા.
અભયકુમારની બુદ્ધિ અને ધજા શાલિભદ્રની, ઋહિના' જે અમર વાકયો આજે પણ દિવાળી સમયે શારદા-પૂજનને ટાણે આપણે , ચેપડામાં ટકીએ છીએ. તે અભયકુમાર ધન્યકુમાર અને શાલિભદ્ર - તે રાજગૃહીના જ મહાપુરષ જેનાં જીવન તમે વાંચી ગયા.
અર્જુનમાલી –અર્જુનમાલી રાજગૃહીને જ રહેવાસી તે ગામની બહાર આવેલા યક્ષના મંદિરમાં સેવાભકિત કરતો અને ઘણો - સમય એ રીતે વ્યતીત કરતો. તેને બંધુમતી નામે સ્ત્રી, જેના રૂપમાં જાદુ હતું તે જાદુથી ખેંચાઈને એક દિવસ છ હલકા માણસો યક્ષ-- મંદિરે ગયા. તેમણે પહેલાં અર્જુનમાલીને દેરડાથી બાંધ્યો. બાંધીને , એક બાજુ ફેંકી દીધે ને પછી તેની સ્ત્રી બંધુમતીના જીવન પર હાથ નાખવાને તૈયાર થયા.
એક ખૂણામાં પડેલા અર્જુનથી આ સહન ન થયું. તે 8ા થવા તરફડીઆ મારવા લાગ્યા. આંખો લાલચોળ થઈ ગઈ, ભવાં ચઢીગયાં, ક્રોધની જવાળાઓ તેના શરીરમાંથી ગરમ હવાના સ્વરૂપમાં બહાર નીકળવા લાગી. પણ લાચારી, તેના હાથમાં કઈ જ નહોતું... આખરે તે યક્ષ પર ચીડાયો કે જેની તે અત્યાર સુધી સરળ ભાવે.
