________________
શાલિભદ-ધન્યકુમાર
૧૨૧ આત્મહિત થાય તેમ કરી, તેમાં કોઈને પ્રતિબધ ગણશે નહિ.' શ્રી વીરે એક જ જવાબ આપો.
બને અશોક વૃક્ષ નીચે ગયા. ત્યાં સર્વ આભરણે ઉતારીને દક્ષા વેશ ધારણ કર્યો. પછી પ્રભુએ તે બન્નેને મહાવ્રત ઉચ્ચરાવી દીક્ષા આપી. તેમજ સુભદ્રાદિ આઠેયને દીક્ષા આપી આર્યમહત્તરા પાસે મોકલી.
બને મુનિઓ અધ્યયનમાં લીન થઈ ગીતાર્થ થયા. પ્રત્યાખ્યાન પરિણા વડે તીવ્ર તપસ્યા કરીને થોડા જ વખતમાં તેઓ ઉત્તમ પ્રકારના સુનિની ટિમાં આવ્યા, અપ્રમત્ત ભાવથી ઈચ્છા રોધ કરીને એક, બે, ત્રણ ચાર માસક્ષમણદિ વિવિધ તપસ્યા કરીને, તે મહર્ષિઓ બાર વર્ષ સુધી સ્થવિરની સાથે વિવિધ દેશોમાં વિહાર કરી શ્રી વીર ભગવંતની પાસે આવ્યા.
વિશ્વતારક શ્રી મહાવીર પણ દુનિયામાં આત્માના ધવલ ભાવ કિરણે રેલાવતાં રાજગૃહીએ પધાર્યા. તે દિવસે તે બન્ને મહર્ષિઓને
માસક્ષમણુનું પારણું હતું, પરંતુ ગર્વ રહિત તથા ભોજનની ઇચ્છા -વગરના તેઓ ગોચરી કરવા જવાની રજા લેવા માટે શ્રી વીર ભગવંત પાસે આવ્યા અને ભક્તિભાવ પૂર્વક નમન કર્યું. તે સમયે શ્રી વીરે શાલિભદ્ર તરફ જોઈને કહ્યું, “વત્સ! આજે તમને તમારી માતાથી ગોચરીને લાભ થશે.'
પછી બને મુનિઓ રાજગૃહીમાં ગોચરી લેવા નીકળ્યા ખરો બપોર હો રાજમાર્ગ આ જે ગરમ હોં. ફૂલ પર ચાલનારા અને, આજે હર્ષપૂર્વક આગ જેવી સડકો પર જઈને આગળ વધતા હતા. શ્રી વીરના શબ્દો અનુસાર તેઓ બન્ને સીધા જ ભદ્રામાતાને બારણે જઈને ઊભા. અંદરથી કોઈને અવાજ ન આવ્યો. વગર ઓલાવે દર જવું તે પશુ સાધુને માટે ધર્મયુક્ત ન ગણાય એટલે તેઓ ત્યાંથી આગળ ચાલ્યા ગયાં ર્ચાલતાં ચાલતાં બન્ને વિચારમાં
