________________
૧૨૦
વિશ્વોદ્ધારક ની મહાવીર
પહેલી આંખ ની મીંચાશે? અને તે પળે, ણ કોને સસાર બહાર જતાં રોકી શકશે ?' તવ ઝરતી સુભદ્રાની ભાષાની અસર ભદ્રા સ્વભાવી ભદ્દામાતાને પણ થઈ.
માતાની અનુમતિ મેળવીને તે વશુર ગૃહે આવી. ધન્યકુમારને તેણે પોતાની દીક્ષાની વાત કરી. તેમજ સુભદ્રાની સાત બહેને (શાકા) પણ દીક્ષા કાજે તત્પર બની.
ધન્યકુમાર દીક્ષા કાજે તૈયાર થયા. ઘણા જ ઠાઠમાઠ પૂર્વક તેમની દીક્ષાને વધેડે નીકળ્યો. તેમાં તેમની આઠ પત્નીઓ પણ દીક્ષાની તૈયારી કરીને સામેલ થઈ હતી. વરઘોડાની શોભા અપૂર્વ હતી, રાજા શ્રેણિકે વરડા નિમિત્તે જરૂરી સર્વ સાધનો પૂરાં પાડયાં હતાં. હાથી ઘડા રથ પાલખી અને પાયદળના પંચરંગી સાજથી ભતો વરડે શાલિભદના ભવન પાસેથી પસાર થયો. તે સમયે શાલિભદ્ર વિલાસ ભવનમાં જ હતા તેમણે વિવિધ પ્રકારના વાજિંત્રોના આકર્ષક સૂર સાંભળ્યા ને તરત જ ઝરૂખે જઈ ઊભા. ઝરૂખામી તેમણે વરઘોડા તરફ જોયું તો તેમની ચપળ તીક્ષણ દષ્ટિ ધન્યકુમાર પર પડી.
ધન્યકુમારની દીક્ષા વરઘોડે જોતાં જ, શાલિભદ્રના અંતરમાં વહેતું ઝરણું વેગવાન બન્યું. ભવનને સાતમે માળેથી તેઓ ઝપાટાબંધ નીચે ઊતર્યા. દીક્ષા કાજે માતાની અનુમતિ માગી. માતા શું બોલે? પરંતુ શાલિભદ્રના દીક્ષા કાજેના મકકમ વિચાર આગળ તેમની મેહભરી વિનંતી-ન ચાલી અને આખરે ! “હા”ભણવી પડી. * જીવન કલ્યાણ માટે સંસારનાં સર્વ પ્રકારનાં સુખ છાંડી, શાલિભદ્ર દીક્ષા માટે તૈયાર થયા. ઘર ત્યજી, દીક્ષા મંડપે ગયા. ધન્યકુમાર પણ સર્વ તૈયારીઓ સાથે ત્યાં જ ઊભા હતા. એક બીજાને મળ્યા.
દીક્ષા પ્રેમી બન્ને આત્માઓ ત્યાં સુમેસરેલા તીર્થંકર શ્રી મહાવીર પાસે ગયા. દીક્ષા આપવાની પ્રાર્થના કરી. શેઠની આઠેય સ્ત્રીઓએ પણ મી વીરને, તેમને દીક્ષા આપવાની વિનંતિ કરી. ,
