Agam 02 Ang 02 Sutrakrutang Sutra

SR No.: 011573
Original Sutra Author: N/A
Author: Dungarshi Maharaj
Publisher: Anilkant Batukbhai Bharwada
Total Pages: 271
Language: Gujarati
Classification: Book_Gujarati, Agam, Canon, & agam_sutrakritang
File Size: 16 MB

Page 216

૨૦૬
અધ્યયન ૩
मलम्- अहावरं पुरक्खायं नाणाविहाणं उरपरिसप्प थलयर पंचिदिय तिरिक्ख जोणियाणं,
तंजहा-अहीणं, अयगराणं, आसालियाणं, महोरगाणं, तेसि च णं अहावीएणं अहावगासेणं इत्थीए पुरीसस्स जाव एत्थ णं मेहुणे एवं तं चेव । नाणत्तं अंडं वेगइया जणयंति । पोयं वेगइया जणयंति । से अंडे उन्भिज्जमाणे इत्थि वेगइया जणयंति, पुरिसंपि नपुंसगंपि । ते जीवा डहरा समाणा वाउकायमाहारेति । आणुपुत्वेणं वुड्डा वणस्सइकायं तस थावर पाणे । ते जीवा आहारेति पुढवीसरीरं जाव संतं । अवरेऽवि य णं तेसि नाणाविहाणं उरपरिसप्प थलयर पंचिदिय तिरिक्ख० अहीणं जावमहोरगाणं सरीरा
नाणावन्ना नाणागंधा जाव मक्खायं ॥१८॥ અર્થ • હવે ઉર પરિસર્પ–સ્થળચર – પચેન્દ્રિય – તિર્યંચ – જેનિક એનું વર્ણન અહીં બતાવે છે
ઉરપરિસર્પ એટલે પેટે ચાલનારા પ્રાણુઓ. આવા સપનાં ચાર પ્રકાર છે: (૧) સર્ષનાગ, (२) २८१२, (3) मासालिया, (४) मह।२१ मा पाए। श्री - ५३पना माथी उत्पन्न થાય છે કેઈ ઈન્ડાના રૂપમાં તે કઈ પિતરૂપે ઉત્પન્ન થાય છે પિત એટલે ઉપલું પડ- કોથળી - આ ઈડ કે પિત ફૂટવાથી જીવ બહાર આવે છે તે કઈ પણ વેદ રૂપે હોય છે. બાલ્યાવસ્થામાં તેઓ વાયુકાયને આહાર કરે છે ત્યાર બાદ વનસ્પતિ કે ત્રસ
સ્થાવર જીનો આહાર કરે છે. બાકીનું સઘળું કથન મનુષ્ય પ્રમાણે સમજી લેવું. मूलम्- अहावरं पुरक्खायं नाणाविहाणं भुयपरिसप्पथलयर पंचिदिय तिरिक्ख जोणियाणं
तंजहा-गोहाणं, नउलाणं, सिहाणं, सरडाणं, सल्लाणं, सरवाणं, खराणं, घरकोइलियाणं, विस्संभराणं, मुसगाणं, मंगुसाणं, पइलाइयाणं, विरालियाणं, जोहाणं, चउप्पाइंयाणं । तेसि च णं अहाबीएणं अहावगासेणं इत्थीए पुरिसस्स य जहा उरपरिसप्पाणं तहा भाणियव्वं जाव सारूविकडं संतं । अवरेऽवि य णं तेसि नाणाविहाणं भुयपरिसप्प
पंचिदिय थलयर तिरिक्खाणं तं० गोहाणं जाव मक्खायं ॥१९॥ અર્થ : શ્રી તીર્થકર દેવ ભૂજાની સહાયથી ચાલનારા સ્થળચર તિર્યંચ પંચેન્દ્રિયનાં ભેદ કહે છે. આ
छ। (१) गोह (1) (२) न - नाजिये। (3) शियाण (४) सरस (५) सरगा (6) (७) २ (८) गृह se (6) वीसभरी (१०) २ (११) मिसली तथा यार गवाणा જે સ્ત્રી પુરૂષનાં સંજોગથી પેદા થાય છે. આ સર્વ જીવે જન્મ લીધા બાદ પૃથ્વીકાય આદિને આહાર લઈ વૃદ્ધિ પામે છે. આ જ બાલ્યાવસ્થામાં માતાના દૂધને આહાર
કરે છે. આ જીવોનાં વર્ણ, ગંધ, રસ, સ્પર્શ અને સંસ્થાન અનેક પ્રકારના હોય છે. मूलम्- अहावरं पुरक्खायं नाणाविहाणं खेचर पंचिदिय तिरिक्ख जोणियाणं, तंजहा-चम्मप
क्खीणं, लोमपक्खीणं, समुग्गपक्खीण, विततपक्खीणं । तेसि च णं अहावबीएणं, अहावगासेणं इत्थीए जाव, उरपरिसप्पाणं । नाणत्तं ते जाव डहरा समाणा माउगत्तसिणेहमाहारेति । आणुपुत्वेणं वुड्डा वणस्सतिकायं तसथावरे य पाणे। ते जीवा आहारेति