________________
(૧૮૪)
સૂયગડાંગ સૂત્ર ભાષાંતર–-ભાગ ૧ છે.
શીખામણ ચેયણા આપી છતા, એટલે અત્યંત કાર્યની કરનારા, તથા પાણીની ભરનારી, એવી દારી તેણે સિદ્ધાંતને અનુસારે ચેયણા કર્યો છે, એટલે જેમ તમે ચાલે છે તેમ ગૃહસ્થ પણ ન ચાલે, ઇત્યાદિક વચને કરી ચાયણ કયો છતા શું કરે, તે કહે છે. ૮ છે
તે શીખામણ આપનારના ઉપર તે સાધુ કૈધ ન કરે, તથા તેને વ્યર્થ નહીં. એટલે દંદિકે પ્રહાર કરીને તેને પી ઉત્પન્ન કરે નહીં, તથા કિંચિત માત્ર કઠેર વચન બેલે નહીં, પરંતુ તેમના વચન સાંભળીને આવી રીતે કહે કે, જેમ તમે કહે છે, હું તેમજ કરીશ. એમ તેના વચન માન્ય કરે, મનમાં એમ વિચારે જે મને હિજ શિક્ષારૂપ શ્રેયકારી દાન આપે આપે છે, એવું જાણીને પ્રમાદ ન કરે. ૯ છે
જેમ (વન) એટલે ગહન અટવીને વિષે કઈ એક મુર્ખ દિશિત થઇ ભલો પડશે, તેને કઇક અમુઢ પુરૂષ માર્ગનું દેખાડનાર પ્રજા લોકને હિતકારી એવો માર્ગ દેખાડે. એ દ્રષ્ટાંત શિષ્ય પણ એમ જણે, જે મુજને એહિજ શિક્ષાને માર્ગ છેયકારી કહે છે, જે સુજને બુદ્ધ પિડિત ગુરૂ આચાર્યાદિક સમ્યક રીતે પુત્રની પરે શિખામણ શિક્ષા આપે છે, તે શિખામણને શ્રેયકારી માનીને આદરે, ૫ ૧૦ છે
હવે તે સુખે પુરૂષે માર્ગ પામે છતે માર્ગનો દેખાડનાર જે અમઠ પર તેને ઉપકાર જાણીને, તેની સવિશેષ વિરતાર યુક્ત પુજ કથ્વી, ઉપમાં ત્યાં કહી કોણે કહી તો કે શ્રી વીર પરસેશ્વરે કહી. તે પુરૂષ (અર્થ) એટલે પરમાર્થ જાણી, સમ્ય પ્રકારે પિતાને તેને કરેલો ઉપકાર જાણી, એમ વિચારે જે ર૫ પુરૂ છે મને મિથ્થાવરૂપ ગહન વનના દુઃખ થકી ? ઉપદેશ આપીને છોડાવ્યા છે, તે માટે એની ભકિત કરવી,
