________________
અધ્યયન ૭ મું.
( ૧૨૧ ) - - -- -- -- -- -- ~ ~- ~~-~~- ~~ ~ વિષે ઉત્પત્તિ પામીને, તે બાળ અજ્ઞાની જે વળી ત્યાં દુષ્ટ એવા પાપ કર્મ કરે તો વળી તેહીજ દુષ્ટ કર્મ કરી એટલે ચેર અને થવા પરદાર ગમન ઈત્યાદિક દોષે વળી વિનાશ પામે. કા
જે કર્મ કરે તે કર્મ આ 'જન્મને વિષે અથવા પરજન્મને વિષે વિપાક આપે, અથવા એકજ કર્મ સે સહસ્ત્ર, લાખ કેડ, સંખ્યાતા, અસંખ્યાતા, ઇત્યાદિક ઘણા ભવ સુદ્ધિ પણ વિપાક આપે જેવા વિધિ કર્મ કર્યો હોય તેવા વિધિ ભેગવે. અથવા અન્ય વિધિએ પણ ભગવે, સિરછેદાદિક હસ્તપાદ અદનાદિક દુ:ખ પામે. એવી રીતે તે કુશીલિયા અરહ ઘટીકાને ન્યાયે સંસારને વિષે ફરી ફરી ભવ પરંપરા પરિભ્રમણ કરતા થકા દુ:ખ ભેગવે તથા એકેક છેદનાદિક દુ:ખે પડ્યા થકી તે દુ:ખના યોગે કરી વળી નવા નવા કર્મ બાંધે તેને ફરી ભગવે પણ ભેગવ્યા વિના છૂટેજ નહીં, 8
જે કોઈ માતા પિતાદિકને હિલ્વા એટલે છાંડીને અને સ્વજન વર્ગને ત્યાગ કરીને, શ્રમણ ને વ્રત ઉષા અર્થાત્ અમે સાધુ છે, એવું જાણતા છતાં, ઉદેશાદિક પરિભેગે કરી અગ્નિ સમારંભ કરે, અથવા કરાવે, તથા અનુદે, તેવા પાખંડી લોક તે ફશીલ ધમ જાણવા. એમ શ્રી તીર્થકર ગણધરાદિક કહે છે. જે પોતાના આત્મસુખને અર્થે પ્રાણીની હિંસા કરે છે, તે કુશીલિયા જાણવા, એ ૫ છે .
જે અગ્નિ ઉજ્વાલે પ્રદીપ્ત કરે તે ત્રસ અને સ્થાવર જીવોને અતિપાત એટલે વિનાશ કરે અને તેમ વળી તે અગ્નિને પાણીથે કી બુજાવતાં થકાં પણ અનેક બસ અને સ્થાવર જીવ હણાય છે, એમજ અગ્નિને અજુઆળતાં તથા ઓલવતાં થકાં પણ પ્રાણીઓને ઘાત થાય છે, તે માટે પંડિત સદવિવેકને જાણ હિંસાનો ત્યાગ કરી તથા દયામાં ધર્મ છે એમ વિમાશીને
