________________
૨૩૭
મહેલાતો ઉંચી ઘણી, પ્રબળ પુણ્યના ઠાઠ; - સુવર્ણ અછડે ચળકતી, ઝુલે હીંડેળા ખાટ. ૩૫n,
સુંદર મંદિર માળીયા, સુરસદન અનુહાર - ભુવનતણું ભીંતો વિષે, શેભાને નહિ પાર | ૪.
તે રાજાએ એદી, વ્રત લીધાં છે બાર; . સેવક છે શ્રી વીરને, ધર્મ હૃદય ધરનાર. પા.
તે રાજા નિજ રાજ્યમાં રહે છે અંતઃપુર; દર્શન શ્રી ભગવંતના, ઝંખે એનું ઉર. ૬ તે વેળા ત્યાં આવીયા, વિહાર કરીને વિર; આવી ઉતર્યા બાગમાં, ક્ષમાં ગુણે ગંભીર. ૭ વનપાળે પ્રભુ વરની, ખબર દીધી તે ખાસ પ્રભુ પધાર્યા બાગમાં, ઉપવનને આવાસ. ૮ છે. સુણતાં રીઝે ભૂપતિ, દીધું સિંહાસન છોડ; અંગ નમાવી ભૂતળ, વાંદે કિકર જેડ. ૧૯ ખરી ખુશાલી આજ તે, સંભળાવી વનપાળ; મુગટ વિના સહુ ભૂષણે, અપી દઉં તત્કાળ. ૧૦ એમ કહી. વનપાળને, પળે પુરણ રીત; સેનાપતિને ભૂપતિ, કહે ધરી મન પ્રીત. | ૧૧ I સર્વ રિયાસત રાજ્યની, તુર્ત કરે તૈયાર;
જાશું જિનવર વાંદવા, "સજી સકળ શણગાર. ૧૨ : રાજાને વચને કરી, શણગાર્યું તે પુર;
શણગાર્યો પર પંથને, રચના કરી ભરપુર. ૧૩, ઈંદ્ર પરિની ઉપમા, સઘળી સુંદરકારક
આ પાચસી, તે નેપને દરબાર | ૧૪ .
