________________
૭૦.
આમ હાઈ આત્માથી આત્માઓએ તો કેઈ પણ સ્વરૂપના એકાંત નિર્ણયથી અળગા રહેવા “સર્વ વિદિજ એ વચનને અનુસરીને બાધકતા ટાળવા માટે માધ્યસ્થ ભાવમાં રહેવું એજ ઉચિત છે. આ માટે
- dવેશ, સ્વ-સ્વ–મુવો નરઃ . न रागं नापि च द्वेष, मध्यस्थस्तेषु गच्छति ॥
આ પ્રમાણે સ્યાદવાદ સિદ્ધાંતાનુસારે હિપાદેયતામાં સાપેક્ષભાવે વિવેકકારી આત્માએ આત્મ–શુદ્ધથળે ગુણ-- સ્થાનક કુમારેહણના યથાર્થ હિતકારી માગને અનુસરનારા. હોય છે. જ્યારે સ્યાદવાદ સિદ્ધાંતના દ્રષીઓ પોતાના અજ્ઞાન અને સંમોહના જેરે સર્વત્ર કાર્ય-કારણભાવનો અપલાપા કરી. સાધ્ય-શૂન્યભાવે સ્વેચ્છાચારી પ્રમાદાચરણને આશ્રય કરીને આત્માર્થથી ભ્રષ્ટ થાય છે.
જગતમાં સર્વકાળે સર્વક્ષેત્રે ચિતન્યશક્તિ સ્વરૂપી. આત્મતત્ત્વના સુખદુઃખના પરિણામોને મુખ્ય ગણીને આત્માને સહજ-પૂણ અને અક્ષય-અવ્યાબાધ સુખ ઉપજે, અને દુઃખથી સર્વથા સુક્ત થાય તેવા. ઉપાયને ઉત્તમ આત્માઓએ ધર્મસંજ્ઞા (આવકાર્યસ્વીકાર્યા છે. અન્યથા આરેપિત-ક્ષણિક સુખ , દુઃખકરી જ છે.
આજે પાંચમા આરાના જોરે આત્મતત્ત્વમાં બ્રાંત તેમજ
