________________
પરિણામની સાથે દેહાદિ ભાવથી જોડાય છે, ત્યારે ત્યારે. તે થકી પ્રાપ્ત થતી અભિન્નતાનુસારે, તે આત્મામાં રાગષિ, તેમજ સુખ-દુઃખાદિની લાગણીઓ ઉત્પન્ન થાય છે. આ રીતને દરેક આત્માને અનુભવ થતું હોવાથી સંસારીઆત્માએ પિતાના આત્માને શરીરાદિ જડ દ્રવ્ય-ગુણપર્યાય થકી કથચિત્ અભિન્ન માન જરૂરી છે. તેમ છતાં તે– તે અન્ય વ્યગુણ પર્યાયના સોગ-સંબંધથી અળગે થતો હોવાથી સ્વતઃ તેથી ભિન્ન પણ છે.
આ રીતે પ્રત્યેક-આત્માને અન્ય–સમસ્ત જડ-ચેતન દ્રવ્ય-ગુણ--પર્યાય સ્વરૂપથી કથંચિત ભિન્નપણું તેમજ કથંચિત અભિન્નપણને અનુભવ પ્રત્યક્ષથી અવિરુદ્ધ છે.
આમ છતાં શુદ્ધાશુદ્ધ દ્રવ્ય–ગુણુ-પર્યાય સ્વરૂપમાં સ્યાદવાદ-જ્ઞાન-દષ્ટિશૂન્ય કેટલાક પાખંડીઓ પોતાના મન– વચન અને કાયાગના કર્તવ્યથી પિતાના આત્માને સર્વથા. અળગો યાને ભિન્ન જ છે. એમ જણાવીને એકાંત નગ્નતાવાદમાં અન્ય જીવોને પણ પિતાની વાકચાતુરી વડે મૂઢ બનાવીને તેઓનો આત્મા પણ તથાસ્વરૂપે દેહાદિથી ભિન્ન જ છે, એમ જણાવીને વિષય-વાસના પિષક માયાજાળમાં ફસાવે છે. આ રીતે ફસાયેલા આત્માઓ ફસાયા પછી ઉપર જણાવ્યા મુજબ પિતાના વિચારી ર્તના દુષ્ટ-કટુ વિપાકનો અનુભવ કરવા છતાં પણ તેમાંથી છૂટી શકતા નથી.
તે માટે ઉત્તમ આત્માથીઓએ પ્રથમથી જ અનુભવ પ્રત્યક્ષથી વિરુદ્ધ પ્રપંચી પાખંડીઓની શુભાશુભ ચગ.
