________________
૨૩૭
इतेहिं जतेहिं बोहिनिमित्त च ससयत्थीहिं । अविरहियं देवेहिं जिणपयमूल सयाकाल ॥११॥ च उहा जम्मप्पभिई इक्कारस कम्मसखए जाए । नव दस य देवजणिए चउतीस अइसए वदे ॥१२॥ चउतीस जिणाइसया एए मे वण्णिा समासेण । दितु मम जिणवसमा सुअनाण बोहिला भच ॥१३॥
૧ આ તેર ગાથાઓ ક ઠસ્થ કરવાથી ભગવ તના ૩૪ અતિશયો સરલતાથી યાદ થઈ જાય છે. જે પ્રાકૃત ગાથાઓ ન ગોખી શકે, તેઓએ અહીં ગુજરાતીમાં સક્ષેપમાં દર્શાવેલ અતિશય મોઢે કરી લેવા ભગવતના આ ૩૪ અતિશયાનું પ્રતિદિન પ્રાત:કાળમાં મરણ મહામ ગલકારી છે.
